Test | Shimano S-Phyre Ridescape GR: Magneetzonnebril met “gravellens”

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Shimano S-Phyre Ridescape GR: heeft speciale ‘gravellens’ nut?

S-Phyre is een sublabel dat Shimano op op z’n high-end producten plakt. Schoenen, kleding en dus ook brillen. De S-Phyre-fietsbril die ik heb geprobeerd – met zwart montuur en groene Ridescape GR-lens – is één van de vijf verschillende framekleuren en dito lenstinten. De bril wordt geleverd in een stevig etui, met daarin tevens een heldere lens voor donkere omstandigheden en een zakje annex brillendoekje van microvezelmateriaal.

Het frame van de Shimano S-Phyre is gemaakt van de in de sportbrillenindustrie veel toegepaste kunststof Grilamid, een thermoplastische polyamide die niet alleen licht is, maar vooral ook sterk en taai. Ook lens is gemaakt van polyamide. Shimano benadrukt dat lenzen van dit materiaal niet alleen lichter zijn dan lenzen van het eveneens veel toegepaste polycarbonaat, maar dat tevens de optische eigenschappen van polyamide superieur zijn. “Ridescape lenzen […] hebben een lage brekingsindex, een hoge Abbe-waarde en een superieure lichtdoorlatendheid voor een laserscherpe optiek”, aldus Shimano op z’n website.

Onbeperkt blikveld

Voordat ik het over de lens van de Shimano S-Phyre ga hebben eerst maar even de bril zelf. De bril draagt zeer comfortabel. Met nog geen dertig gram is het gewicht net niks en dat is natuurlijk altijd goed voor het draagcomfort. Maar ook de pootjes sluiten goed aan en geven geen onaangename drukpunten achter de oren, terwijl ze de bril wel goed op z’n plek houden. Ook de neusbrug doet z’n werk goed. Omdat iedere neus anders is kan je de rubber kussentjes een slag omdraaien, zodat deze wat meer ruimte bieden. Daarnaast levert Shimano een extra, iets langere neusbrug mee.

Verder laat de bril het gezicht rondom vrij. Dat wil zeggen dat noch het frame noch de lens contact maken met de huid of de wenkbrauwen. Dat zit niet alleen fijn, maar voorkomt ook dat de lens beslaat of nat wordt door van zweet. Niet alleen zít de S-Phyre lekker, hij kíjkt ook lekker. De lens denkt bijna het gehele blikveld af, zonder hinderlijke randen. Okay, de neusbrug is redelijk goed zichtbaar, maar verder biedt de bril een onbeperkte doorkijk, zelfs in de periferie van het blikveld.

Magneetlens

Dan is er natuurlijk het magnetische lenssysteem. Shimano claimt dat een magnetische verbinding tussen montuur en lens resulteert in minder lensvervorming. Maar dankzij die magneetjes is natuurlijk ook makkelijker van lens te wisselen. En dat komt van pas, want op regenachtige dagen gebruik ik regelmatig de kleurloze lens. Feilloos is het magneetsysteem overigens niet. Een paar keer klikte de lens bij het haastig inklappen van de bril of bij het wat onhandig op de helm schuiven spontaan los van het frame.

Ik had het al over het nagenoeg vrije blikveld dat de S-Phyre biedt. Dat is echt een pre. De lenstint zelf, groen met een licht spiegelende coating aan de buitenzijde, bevalt ook goed. Ik ben vanwege m’n bleke tint – bleke huid, blauwe ogen – nogal gevoelige voor teveel zon, maar met Ridescape GR-lens blijft bij zonnig weer de neiging om m’n ogen samen te knijpen achterwege. Wat dat betreft geeft deze lens m’n ogen echt rust, tenzij ik recht in de zon kijk. Maar goed, dat is met geen enkele zonnebril prettig.

Ook de contrastverhogende werking is erg fijn. De zon hoeft niet volle bak te schijnen om deze lens te kunnen dragen; ook als het halfbewolkt is draagt de Ridescape GR-lens nog steeds prettig. Echter, bij routes door het bos is de lens wat aan de donkere kant. Shimano meldt dat de lens 21 procent van het licht doorlaat. Blijkbaar is dat tussen de bomen te weinig.

Krasvast en vetwerend

Shimano claimt dat de oleofobe coating (oleofoob = bang voor olie) van de lens vette vingervlekken voorkomt. Het zou kunnen, de lens lijkt inderdaad niet heel erg vlekgevoelig. Dan is er nog de antikrasbehandeling die de lens heeft ondergaan. Die gaat volgens Shimano drie maal zo lang mee als gangbare coatings. Nou is natuurlijk de vraag wat een gangbare coating is en wat niet, maar ook hier gun ik Shimano het voordeel van de twijfel, want heel erg krasgevoelig lijkt de lens niet. Echter, desondanks zit er er wel wat krassen op, allemaal veroorzaakt doordat de lens op de grond kletterde toen de magneetverbinding onbedoeld losraakte.

Conclusie

Gravellens? Ik weet het niet. Is het de bedoeling van Shimano dat ik per fietsactiviteit een specifieke lens in het montuur hang? Ik denk het wel. Maar of dat nodig is? De Shimano S-Phyre met Ridescape GR-lens is in mijn beleving namelijk best wel allround. Okay, als ik ga mountainbiken in het bos zet ik ‘m niet op, dan is de lenstint wat te donker naar mijn smaak. En dat gaat natuurlijk ook op als m’n gravelroute grotendeels door het bos voert. Maar voor andere toepassingen? De rust die de lens m’n ogen geeft komt echt niet alleen op gravel van pas, maar ook op alle andere ondergronden. Dus waarom dan zo’n bril dan als specifieke ‘gravelbril’ in de markt zetten?

Ik heb het maar even nagevraagd bij Rik Looijen van Shimano. “De GR-lens is een alternatief voor onze RD-lens (RD = road, red.)”, vertelt hij. “Beide lenzen laten dezelfde hoeveelheid licht door, maar de RD-lens is geoptimaliseerd voor zicht op asfalt.  De GR-lens daarentegen is gemaakt voor goed zicht op heel veel verschillende ondergronden; naast asfalt ook klinkers, zand en gravel. Daarin lijkt een ‘gravellens’ dus op een ‘gravelbike’; een allround lens/fiets die uit de voeten kan op allerlei ondergronden, waaronder natuurlijk ook gravel.” Ahh, kijk, bedoelen we toch hetzelfde.

“De Shimano S-Phyre met Ridescape GR-lens is in mijn beleving namelijk best wel allround. De rust die de lens m’n ogen geeft komt echt niet alleen op gravel van pas, maar ook op alle andere ondergronden.”

Los van waar en wanneer je deze fietsbril draagt; het draagcomfort is echt top. Licht, stabiel maar zonder drukpunten en met een nagenoeg geheel onverstoord blikveld. De magneetverbinding tussen montuur en lens werkt op zich goed, maar je moet wel voorzichtig zijn met het inklappen van de pootjes. Doe je dat te bruusk, dan loop je de kans dat de lens loskomt van het montuur en kan – zoals mij overkwam – de lens beschadigd raken.

Tot slot: aan wie veel of uitsluitend door het bos fietst adviseert Shimano de Ridescape OR-lens, waarbij de letters OR voor offroad staan. Deze lens laat meer licht door, waardoor het zicht in een schaduwrijk bos beter zou zijn. Ik kan dat zelf niet beamen, aangezien ik uitsluitend met de groene Ridescape GR- en de relatief lichtgetinte Ridescape CL-lenzen (CL = cloudy) heb gereden. Omdat ik het toch wel interessant vind hoe deze lenzen zich ten opzichte van de andere Ridescape-lenzen verhouden, komt er binnenkort een vervolgtest op deze site waarbij we vier verschillende Ridescape-lenzen met elkaar zullen vergelijken. Wordt vervolgd dus.