Test | Thule Approach: Avontuurlijk slapen op het dak van je auto

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Thule Approach: instant camperen

Als Sebastiaan en ik een bestemming zoeken om in de eerste week van april onder andere de nieuwe Giant Trance te testen, komen we al snel uit bij het de Zuid-Tirools Vinschgau. Reden: dat dal ten westen van de stad Meran is vanwege z’n ligging tussen twee grote bergketens het grootste deel van het jaar sneeuwvrij. Plus, ook niet onbelangrijk: er liggen vele tientallen fantastische trails. We hebben er al vaker over geschreven, dus mocht je het interessant vinden, dan moet je zeker ons reisverslag over de Vinschgau even lezen. Wij zijn echt fans.

Om het deze keer eens anders te doen dan anders kiezen we niet voor een bikehotel, maar besluiten we er een kampeertripje van te maken. Het idee wordt ons ingegeven door Thule, dat net een paar weken daarvoor z’n nieuwe daktent Approach heeft geïntroduceerd en ons uitnodigt om die ’s te proberen. Goed plan! En dus rijden we begin april over de Brennerpas naar het zuiden met een paar toffe bikes achterin, een rechthoekig zwart pakket op het dak en een campingreservering in de telefoon. Doel: het dorpje Schlanders, pal onder de beroemde Propain-, Montesole- en Holy Hansen-trail.

Supersnel opzetten

We hebben in Schlanders een plekje op de Camping Vogelzang, een redelijk nieuwe camping die vanwege de vele trails in de buurt voornamelijk bevolkt wordt door mountainbikers. Of beter: Duitse mountainbikers, want het paasweekend staat voor de deur. Een leuke ervaring, zo’n camping. De meeste gasten hebben een camper, van zelf omgebouwde bestelwagentjes tot superdikke fourwheel drives met alles erop en eraan, inclusief bike-garage. En dan staan er nog een paar uitgeklapt daktentjes. We zijn dus niet de enigen, daktentkamperen is een echt trend!

Het opzetten van de Thule Approach is een fluitje van een cent. De zwarte canvas hoes van de bodemplaats ritsen en wegnemen, met één hand de ladder naar je toetrekken en – flop! – de daktent staat al. De harmonicaconstructie is in principe zelfdragend, maar omdat de telescopische ladder blokkeerbaar is, verleent deze wel steun aan de vloer. We hebben ‘m niet nodig gehad, maar Thule levert de Approach standaard met een losse regentent die je óver de daktent spant. Bij voorkeur monteren vóór het gaat regenen, want zeker bij zo’n hoge bus als de onze moet je ‘m spannen vanuit de openingen in het tentdak. En als het dan al regent, wordt de binnenkant van de tent nat.

Slapen op de eerste verdieping

Zoals je aan de foto’s kunt zien, ligt er toch best nog wat sneeuw op de hoger gelegen hellingen boven het Vischgau-dal. Maar wat je niet ziet, is de nordföhn die loeihard over de Alpenhoofdkam naar het zuiden raast. En nordföhn neemt over het algemeen koude lucht mee. Wat heet: steenkoud! Lang verhaal kort: het zijn niet bepaald warme nachten, daar in ons daktentje in Schlanders. Dat we het ’s nachts niet warm hebben, ligt deels overigens ook aan onze nogal matige voorbereidingen; de meegenomen slaapzakken zijn relatief dunne allseason-modelletjes. En daarmee ben je met temperaturen onder het vriespunt redelijk kansloos.

Sowieso is de Approach meer gemaakt voor gematigde of hoge temperaturen. Omdat beide ingangen aan de onderkant niet met een rits afsluitbaar zijn, tocht het daar flink door. En ook op beide scharnierpunten zit, dat kan constructietechnisch niet anders, een opening die de wind ongehinderd doorlaat. Thule levert voor de Approach overigens een losse, gewatteerde isolatietent, die je ín de tent kunt inhangen. Maar tijdens ons tripje is die nog niet beschikbaar. ’s Zomers is al die ventilatie uiteraard fijn. Sterker: als je wilt kun je de bijna de hele tent opengooien, want boven beide ingangen bevinden zich grote panelen van gaasstof. Even de flappen wegritsen en het is alsof je buiten slaapt. Een leuke ervaring, ook al omdat je veel hoger ligt dan in een reguliere tent.

Die hoogte is, zeker op onze bestelbus, soms een voordeel en soms een nadeel. Op warme dagen is de ventilatie beter en heb je minder last van de warmte die de omgeving uitstraalt. Maar de daktent vangt – ook vanwege z’n grillige vorm – redelijk wat wind. Dat veroorzaakt niet alleen geluid, maar laat ook onze bus een beetje schommelen. Dat eerste is niet zo fijn, dat tweede wel. Alsof je op een schommelend bootje slaapt.

Doordacht en kwalitatief hoogwaardig

Ik wil mezelf niet neerzetten als een kampeerexpert, maar in een vorig leven ben ik redacteur geweest bij een buitensportblad. Ik heb dus zeker de nodige tenten zien langskomen, met name lichtgewicht trekkersspul. De Thule Approach moet je daarmee niet vergelijken. De makers hebben duidelijk voor degelijkheid gekozen, een zo laag mogelijk gewicht had geen prioriteit. Logisch, als niet jijzelf, maar je auto de tent draagt. Opvallend: de Approach is enkeldaks. Toch vindt er aan de binnenkant van de tent verrassend genoeg geen condensvorming plaats. En ook op de vloer van de tent heeft Thule het condensprobleem onder controle; een speciale anti-condensatiemat onder de matras houdt deze laatste droog.

Onze testtent is maatje M, bedoeld voor twee tot drie personen. Vergeet die derde persoon maar, met twee volwassenen is de tent echt behoorlijk vol. Naast de M brengt Thule ook een Approach S voor twee personen en een Approach L voor drie personen. We hebben ze niet geprobeerd – onze testtent is een voorseriemodel en nog niet alle accessoires zijn op het moment van testen leverbaar – maar Thule levert voor alle Approach-modellen ook een losse luifel, een voortent én, zoals al vermeld, een gewatteerde isolatietent. Kijk, dié hadden we in Schlanders moeten hebben…

Conclusie

Het is me goed bevallen, dat kamperen met een daktent. Het monteren op het dak is appeltje-eitje en de snelheid van opzetten heeft me al helemaal verrast. Omdat ik de Thule Approach maar een weekje heb gebruikt, kan ik niet veel zeggen over de sterkte en duurzaamheid. Maar m’n eerste indruk is dat die dik in orde is. Je ziet aan alle kanten, dat Thule bij het ontwikkelen van deze daktent niet over één nacht ijs is gegaan. Alles lijkt te kloppen, van de gebruikte materialen en de praktische uitvouwconstructie tot de – in relatie tot het vloeroppervlak – royale binnenruimte en de mogelijkheid ’s nachts naar de sterren te kijken. Een uitgebreid pakket optionele accessoires voegt extra gebruiksgemak en comfort toe.

Nadelen? Ik heb het er nog niet over gehad omdat het zo vanzelfsprekend is, maar zo’n pak op je dak kost wel extra brandstof. Sowieso is de Thule Approach nogal een investering. Advies: misschien eerst ’s een keer huren, om te kijken of het dakslapen bevalt. Voor wat betreft de tent zelf; bij lage temperaturen is de optioneel verkrijgbare isolerende binnentent geen overbodige luxe. En vanwege de hoge plaatsing en de nogal grillige vorm heeft de wind snel vat op de tent. Dat resulteert in redelijk wat piepen en suizen. En laat – als het echt hard waait – de auto lichtjes schommelen. Maar dat slaapt juist weer lekker. Zzz…