TRP EuroX met Inplace Adjust – Niet langer remmen je vooroordelen je af…

Vooroordelen. We hebben ze allemaal. Zelfs ik als journalist, terwijl ik dat beroepshalve eigenlijk niet zou mogen hebben. Nou ja, althans wel hebben, maar ze niet uitspreken. Ik doe het toch; cyclocrossen is een low-tech sport door eigen toe doen!

Cyclocross is slechts een zeer kleine niche in de fietsindustrie, dus echt high-end, doorontwikkelde cyclocross specifieke producten vindt je niet snel. De markt is er simpelweg te klein voor en dus niet lucratief voor de grote bedrijven met flinke R&D capaciteiten. Cyclocrossen is traditioneel een sport voor wielrenners die in de winter wat anders willen doen. Velen zien het als iets ‘voor erbij’ en ondanks elk wegseizoen het geld met bakken uit te geven aan een racemachine voor op de weg, mag de cyclocrosser niets kosten.

Jaren terug sleutelde ik wel eens wat in een fietsenwinkel en zo richting het najaar kwamen de scharminkels weer de winkel binnen. Cyclocrossfietsen met oude stalen frames met kleuren die misschien ooit mooi waren tijdens een dikke LSD trip 30 jaar eerder, maar waar je de neiging van kreeg om het hele frame mee te nemen bij het draaien van een nieuw stuurlintje. Derailleurs kwamen van de 10 seizoenen daarvoor al afgeschreven wegfiets, bediend door niet-geïndexeerde schakelaars die aan het einde van het stuur gemonteerd waren. Tot slot de remmen. Cantileverremmen kwamen toen nog met enige regelmaat voor op de mountainbike en daar was het aanbod, mede door de aanhoudende snak naar verbeteringen, wat groter. Toch koos iedereen voor zijn cyclocrosser de oudere high profile remmen volgens het Mafac ontwerp. De voornaamste reden was de moddervrijheid die dit ontwerp gaf.

Het aanbod van dit type remmen was mager en dat wat er was, was niet echt high-end te noemen. Sterker nog, ze waren erg simplistisch qua ontwerp. Nagenoeg alle typen hadden het nadeel dat het remblok enkel parallel aan de remnok (waarover de remarm draaide) kon worden gemonteerd. Veel van de cyclocrossframes uit die tijd – mind you, ik spreek hier over slechts 12 jaar geleden – hadden niet altijd een hoge kwaliteit. Ze mochten immers ook niet veel kosten. Het kwam dan ook nog al eens voor dat de remnokken niet netjes recht of op gelijke hoogte op de (achter)vork waren gepositioneerd. Het resultaat was dat het dan vrijwel onmogelijk bleek om de remblokken goed op de velg af te stellen, met als logisch gevolg dat de remprestaties per definitie slecht waren. Iets waar de cyclocrosser haast berucht om is. Middels wat vijlwerk of plastische vervorming met een grote tang kon je in zulke gevallen de remblokken nog wel ‘modificeren’ om vlak op de velg te staan. Het bood echter niet altijd soelaas en niet iedereen is gediend van zulke ‘fine tune’ methodes. Het is natuurlijk ook een beetje rudimentair en ik mocht dat alleen doen als er geen klanten in de winkel aanwezig waren…

Juist om die redenen kocht ik 4 jaar geleden voor mijn cyclocrosser bewust een set remmen waar standaard v-brake mountainbike remblokken op thuis hoorden en vooral hun weg vonden naar sjieke toerfietsen. Deze zijn namelijk voorzien van bolvormige vulringetjes, waarmee je zeer eenvoudig de blokken in kunt stellen naar believen om toe-in te verkrijgen, of, in een slechter geval, de schuinheid van de remnokken op het frame op te vangen. Gewoon met een inbussleutel in plaats van een grote tang…

Fast forward
Zonder goede remmen ga je inderdaad fast forward, maar inmiddels zijn de tijden toch wel wat verandert. Tegenwoordig is cyclocrossen nog steeds niet de meest dominante factor in de fietsindustrie, maar de populariteit groeit en in de laatste jaren zelfs exponentieel. Dat zie je dan ook terug in het aanbod van producten en de mate van vindingrijkheid.

Onlangs kwam er een set TRP EuroX cantileverremmen binnen op de redactie. Bij de eerste aanblik zou je denken dat de (r)evolutie, die toch wel gaande is in de cyclocross, aan deze rem compleet voorbij is gegaan. Een tweede blik leert namelijk dat deze brede, high profile cantileverremmen nog altijd het simplistische recept van de authentieke Mafac remmen volgen. Dat wil zeggen dat de remarmen uit twee losse aluminium platen bestaan die bij de remblokmontage en de bronzen scharnierbus aan elkaar verbonden worden. Waar veel van de high-end mountainbike cantilevers eind jaren ’90 een binnenbus hebben waarover de remarm roteert, draaien de remarmen bij deze EuroX remmen rechtstreeks over de remnokken van je frame of vork. Het is dus, net als bij de Mafac remmen, nog steeds zaak dat deze netjes rond, glad en van de juiste dikte zijn!

Ook de veer bevindt zich nog steeds geheel in de buitenwereld tussen de remarm en vork (of frame) en ligt simpelweg aan in de grote opening van de achterste remarm. Ook dit klinkt erg simpel en… dat is het dan ook.

Eenvoud(ig)!
De veerspanning is in dit ontwerp dan ook niet los instelbaar, buiten de mogelijkheid dat je frame of vork vaak 3 gaatjes onder elkaar heeft om de veer in te laten grijpen. Mochten de remarmen na een juiste afstelling van de remblokken niet helemaal synchroon bewegen wanneer je de remgreep intrekt, zul je met de positie van de kabelhanger moeten gaan spelen om dat toch gelijk te krijgen. Daarvoor zijn er kleine klemschroeven aanwezig in de kabelhanger waarmee je de kabelhanger zijdelings kunt fixeren ten opzichte van de dwarskabel. Dit lijkt wat omslachtig, maar is doeltreffend.

Aan één zijde wordt de kabel tussen de twee remarmen bevestigd in een schroefversteller die in de remarm haakt. Hiermee kun je ‘on the fly’ nog wat afstellen, maar eenmaal kabel in de kabelhanger gefixeerd, stel je dus eigenlijk één remarm en kan het dus zijn dat je je juist gevonden balans tussen beide remarmen de nek wat omdraait. Eigenlijk zou je aan beide zijdes zo’n schroefsteller willen hebben…

Ook de remblokken worden gemonteerd op de manier zoals we die al jaren kennen. De cartrigde remblokhouders zijn voorzien van een stift die je de mogelijkheid geeft om ze op de juiste afstand van je velg te zetten. De klembout waarin deze stift gemonteerd wordt laat enkel een hoekverdraaiing toe parallel aan de remnok en niet een rechtstreekse verticale verplaatsing van de remblokken. Je zult dus, traditiegetrouw, moeten spelen met de uitsteeklengte van het remblok ten opzichte van de arm, de rotatie ìn de arm en de rotatie vàn de arm. Hmm, nog steeds weinig (r)evolutie dus…

… maar die was me eigenlijk wel beloofd. Bij een nadere inspectie (en het lezen van de handleiding…) ontdekte ik die (r)evolutie; een kleine inbuskop aan het einde van de stift aan het cartridge remblok. Door deze los te draaien komt de cartridgehouder los van de stift en kun je deze langs een soort kogelgewricht verdraaien. Ah, eindelijk een instelbare hoek van het remblok ten opzichte van de velg, net zoals bij een fatsoenlijke v-brake! Geen tangen, hamers of ander vrij rigoureus gereedschap meer nodig! Daar waar het in het basisontwerp van de cantileverremmen al een probleem vormde wanneer je remnokken niet helemaal recht staan, is dat nu met deze ‘verborgen truc’ geen probleem meer.

Inplace Adjust: maakt van een ideaal ontwerp een goede rem
Middels de Inplace Adjust, zoals TRP deze feature noemt, hebben ze een door cyclocrossers geliefd ontwerp op een eenvoudige wijze weten te verfijnen. Daarbij blijft eenvoud dus nog steeds troef en dat is eigenlijk het meest sterke van het hele ontwerp en de reden om dat zo te handhaven. De hoeveelheid onderdelen blijft tot een minimum beperkt en de hele rem blijft zijn erg open structuur behouden. Nergens kan modder inkruipen zonder dat je het er ooit nog uit krijgt met een flinke waterstraal of zonder een complete demontage. Tegelijkertijd blijft het gewicht ook erg laag; 120 gram per wiel. Dit is inclusief remblokken en alle overige hardware.

Qua remprestaties kun je er alle kanten mee uit (…), zoals je dat gewend bent van cantileverremmen. Dat wil dus zeggen dat je nog steeds volop kunt fine tunen om jouw ideale balans te vinden tussen het gevoel in de remgreep, de absolute initiële remkracht en de modulatie van de remkracht. De remarmen zelf zijn stijf en dat komt het algehele remgevoel, welke afstelling je ook verkiest, ten goede.

Black-bling of Bling-light?
De Inplace Adjust cartridges maken gebruik van remblokken die identiek zijn aan die van de wegfiets. Er zijn dus diverse vervangingsremblokken verkrijgbaar op de markt. Standaard levert TRP de remmen uit met een set blokken voor aluminium velgen en daarnaast zit er in de verpakking ook standaard een setje blokken voor carbon velgen. Aangezien een groot deel van de cyclocrossers hiermee rijdt, is dit een logische – maar niet altijd voor de hand liggende – zet. Bonuspunten dus! Daarnaast is TRP niet te zuinig geweest bij de materiaalselectie en is ook dit perfect afgestemd op het gebruik. Alle bouten en veren zijn namelijk in roestvaststaal uitgevoerd, zodat je cyclocrosser met de kleuren uit een LSD trip niet ook nog roestbruine accenten heeft na een maand…

De hier geteste versie van de EuroX remmenset heeft aluminium remarmen, kost 99 euro, komt dus met een set remblokken voor aluminium velgen èn een set voor carbon velgen. En dat is mooi meegenomen, aangezien die laatste genoemde remblokken los vaak erg prijzig zijn. De remmenset is verkrijgbaar in het zwart, zilver of Ti Gold. Er is ook een versie met carbon remarmen met daarnaast de keuze uit zwart of rood gekleurde hardware en een versie met witte magnesium remarmen en rood gekleurde hardeware. Deze modellen zijn qua werking allemaal identiek. Ze wegen echter wat minder…. maar datzelfde geldt dan ook voor je portemonnee. Carbon en magnesium is echter wel erg high-end en vooral erg bling. Maar ja, cyclocrossers zijn stoere mensen, die doen niet aan bling. Of is dat ook een vooroordeel?

Tekst & foto’s: Jeroen van den Brand

Meer informatie: www.trpbrakes.com

Distributie: www.codagex.be