Iets meer dan een jaar geleden maakten we kennis met de Spiuk Risko; de goedkoopste mountainbike schoen op de markt die ‘Thermo Moldable’ is. Inmiddels zijn we veel kilometers en een paar schoenen verder.
Een paar verder? Ja, de eerste set begaf het vrij snel. Er ontstonden bij zowel de linker als rechter schoen binnen korte tijd scheuren in het rubber van de zool, rond de opening voor de schoenplaatjes. Ook liet het rubber op diezelfde plekken rondom de kunststof binnenzool los. De Nederlandse Spiuk verdeler gaf aan dat het een uitzondering was. Om te testen of dat klopt, werden deze erg gevarieerd ingezet: van lokale XC rondjes waarbij ze weinig spannends onder de zolen kregen, tot de nodige kilometers over stenige ondergrond in de Alpen en op een eiland voor de Afrikaanse westkust.
Na de valse start had ik er een hard hoofd in dat de tweede set het heel veel langer uit zou houden. Het tegendeel bleek echter waar!
Heel gevarieerd
Fietsschoenen zijn ontwikkeld om mee te fietsen. Daarom hebben fietsschoenen ten opzichte van normale schoenen een stijvere zool. Waar loopschoenen flexibel moeten zijn om met het afrollen van de voet mee te buigen, moeten fietsschoenen stijf zijn om de beenkracht efficiënt op de pedalen over te brengen. Tijdens het lopen met fietsschoenen worden de zolen dan ook extra belast omdat ze min of meer geforceerd worden toch enigszins te verbuigen. Het tweede paar werd, min of meer onbedoeld – want iemand dacht nog een ‘vet paadje achter de volgende bergrug’ te weten – meer dan gemiddeld ingezet als loopschoen. Andere merken hebben daar specifieke schoenen voor ontwikkeld. Je weet wel: all mountain, enduro.
Grip en stabiliteit
We zijn nu een jaar verder en ‘ze doen het nog steeds’. Zelfs ondanks mijn stelselmatig negeren van enige vorm van onderhoud. De sluitingen werken nog zoals op dag 1, de naadjes rondom zijn allemaal nog heel en de zolen… de zolen vertonen weliswaar tekenen van mishandeling, maar ze weren zich verbazingwekkend goed. Dat is mijn inziens te wijten aan de samenstelling van het rubber. Hoewel het relatief zacht aanvoelt, heeft de sleet er weinig vat op kunnen krijgen. Nergens diepe sneden of happen uit het materiaal na onsubtiele aanvaringen met scherpe rotsen. Ook blijft de grip in natte omstandigheden bovengemiddeld. Dat geeft vertrouwen wanneer je met de fiets in je nek een bergriviertje doorwaadt, omdat dat ene ‘vette paadje’, toch verder lag dan die ene bergrug… Dat vertrouwen komt ook voort uit het profiel onder de zool en meer nog; zijn breedte. Waar de typische ‘race’ schoenen eerder een smalle ‘foot print’ hebben, staan de noppen bij de Risko mooi op de hoek van de brede zool, waardoor er veel stabiliteit is voor de voet. Met name in oneffen terrein is dat een must. Je enkels zullen je dankbaar zijn.
Ping!
Tijdens de kennismaking meldden we al dat de Risko Thermo Moldable is; een eigenschap die je eigenlijk alleen tegen kwam bij de meer high-end (en dus duurdere), wedstrijdgeoriënteerde schoenen. 15 minuutjes afbakken in de oven op 60 graden, daarna aantrekken om ze naar de voeten te laten vormen voor de perfecte pasvorm. In mijn geval zaten de schoenen ‘vers uit de doos’ al goed. De afbakprocedure bracht daarin weinig verschil. Dat gezegd hebbende: de bovenzijde van de schoen blijft relatief soepel en met de degelijk uitgevoerde ratelsluiting en de stijve hiel cup sluit de schoen goed aan zonder hinderlijke drukpunten. Met de ratel en klittenbandsluiting los, stap je overigens erg gemakkelijk in, mede dankzij die genoemde soepele bovenzijde. Aan de voorkant is er voldoende ruimte voor de tenen in zowel breedte als hoogte. Iets wat ik wel kan waarderen, zeker wanneer er wat gelopen wordt. De Risko’s vallen niet heel breed uit. Echt smal wil ik ze ook niet noemen, maar het echt kwantificeren wil ik ook niet. Schoenen moet je gewoonweg zelf uitproberen; géén voet is hetzelfde.
Overigens worden de schoenen geleverd met twee type inlegzooltjes: één setje voor warm en één setje voor koud weer. Ik vertrok met de set voor warm weer. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik die daarna nooit gewisseld heb; ik heb in de winter ook zelden last van koude voeten en heb dus ook niets aan warmte gemist. Over warmte gesproken: ook in de zomer geen klachten over de schoenen. Ze ademen voldoende om nooit last te hebben van zweetvoeten en ondanks mijn strenge testregime (= geen onderhoud) kunnen ze gewoon in de woonkamer staan zonder dat mijn bezoek zich onpasselijk voelt door bepaalde geuren.
Perfecte allrounder
De Risko wordt niet geprofileerd als een XC race-only schoen. De binnenzool is dan ook niet super stijf uitgevoerd in carbon, maar ‘gewoon’ kunststof. Ik stapte van een set fietsschoenen mét carbon zool over in deze Spiuk’s, maar nooit had ik het gevoel die stijve carbon zool te missen. De lering die ik hier uit trek, is dat de stijfheid in elk geval voldoende is voor een breed spectrum aan fietsritten. Neem vervolgens in ogenschouw dat de schoenen zich ook kranig hebben geweerd tijdens epische (verdwaal)tochten met veel looppassages en je snapt dat ik de Risko’s als perfecte allrounder classificeer. Als we vervolgens nog eens naar de prijs van €109,95 kijken, dan lijken de Risko’s gewoon heel veel schoen voor je euro’s te geven!
Inmiddels heeft Spiuk de Risko geupdate: dezelfde features in een nieuw jasje. De basisvorm is ook gelijk gebleven, alleen hoef je ze niet meer af te bakken. Ze zijn ‘Auto Thermo Moldable’ en vormen dus bij lichaamstemperatuur naar je voet. Aantrekken dus en lopen… uh rijden maar!
De (New) Risko kost eveneens €109,95
Tekst & foto’s: Jeroen van den Brand
