In het diepe…
Eind augustus brengt twee weken vakantie in Graubunden, Zwitserland. Dikke bergen, dikke pret, zowel bergop als bergaf. Door mijn eerder genoemde zit én een meestal hoge cadans weet ik bergop menig fully in een wipvis te veranderen. Daarom vind ik het prettig als een demper bergop goed te knijpen is, én dat deze goed bereikbaar is.
De Rumblefish voldoet hieraan. De Fox RP3 maakt de fiets voor mij in de meest dichte stand efficient en rustig genoeg om in een lekker tempo langdurig te klimmen.
Een bergsprint zal ik er echter niet mee winnen. Mijn fiets weegt toch 13,3 kg en staand klimmen is niet prettig: het stuur zit dan op de verkeerde plek om goed kracht te kunnen leveren. En: de grip verdwijnt! De voorvork laat ik hierbij overigens ongemoeid, de lockout gebruik ik nauwelijks. Een 2013 CTD vork biedt daarom, zo verwacht ik, geen meerwaarde.
Wat me wel goed bevalt op de Rumblefish is steil, technisch klimwerk. Ik kan, behalve de grote wielen, twee redenen vinden om dit te verklaren:
Met de RP3 op standje midden en mijn kont op het zadel heb ik een enorme hoeveelheid grip. En wellicht nog belangrijker: Ik kan op deze fiets erg goed mijn voor-achter balans bewaren. Op de Element ging mijn voorwiel in dit soort secties vaak alle kanten op, maar op de Rumblefish is goed vóór op het zadel kruipen en de armen buigen meestal genoeg om beide wielen aan de grond te houden.
En als die grote wielen en lange achtervork al zoveel doen in steile klimmen, wat doet een 5cm langere voorkant dan wel niet bij steile afdalingen? Alles. Ik heb met de Rumblefish (uiteraard met dropper-post, die dingen zijn voor mij uitgevonden…) steile passages gereden die ik met de Element nevernevernooitneeéchtniet had gedaan, al stond het zadel ónder de bovenbuis. De vork duikt hierbij naar mijn mening niet té ver door.
In het grove werk voel ik me helemaal de Fisher King. Ik rijd redelijk lompe lijnen, en deze vechtvis kan veel incasseren voor hij écht begint te bokken. Het gebruik van de veerweg is wederom maximaal, zowel op obstakels als bij het landen van sprongen.
Voor mij werkt DRCV dus prima, maar erg zware mensen, of rijders met een zeer agressieve rijstijl (denk aan hoge sprongen) kunnen zich afvragen of DRCV wel iets voor hen is. Het risico op al te veel doorslaan van zowel de achterdemper als voorvork bestaat. Gelukkig heeft Trek hier zelf ook over nagedacht, en levert inmiddels spacers die je simpelweg in de vork mikt om het DRCV effect wat af te zwakken.
Tot slot van deze rij-impressie: Ik heb altijd moeite gehad met krappe haarspelden. Zo’n lange fiets helpt daar bepaald niet bij… Gelukkig voelt hij ook bij lage snelheden stabiel aan. Ach, het zal altijd wel een zwak punt van me blijven, ook dit zie ik als een goede om zo het snel mogelijk weer te gaan proberen!
Lees verder op de volgende pagina…
Hele fijne review! Juist vanwege het complete verhaal en de bescheidenheid. Dat zouden meer mensen moeten doen.
’t Is eigenlijk wel opmerkelijk dat het echt niet een klimrek is, trouwens! Terwijl dat zadel ongeveer ter hoogte van mijn borstkas zit, waarschijnlijk… Mooie fiets, hoor. :)
Schitterend verhaal! Volgens mij heb je tevens je roeping als visverkoper gemist…
Thanks :-)
@ Mateis: Idd, schijn bedriegt. Voorbeeld: Franciska de Vries zag hem in Wales voor het eerst (wel met de dropper naar beneden) en vroeg: “ En van wie is díe fiets? En, geen grap: twee dagen later zag ze pas dat het een 29er was :-)
Ik kan uit de eerste hand verklaren dat je minstens een 29er full suspension, mannelijke banden, skills en extreem goede reflexen nodig hebt om dit apparaat in de handen van iemand die er mee om weet te gaan te kunnen volgen op een lompe hoog Alpiene afdaling…!
Dat stemmetje in mijn hoofd dat tijdens en na mijn vakantie om een 29er fully zeurde (en ik dacht inmiddels onder controle te hebben) is terug….. bedankt Lars.
Vanwege Lars’ binnenbeenlengte ziet de fiets eruit als een volledig proportioneel plaatje. En door de enthousiaste en heldere uitleg heb ik net als Pieter last van zo’n stemmetje… En dat ene stemmetje heeft nu dus ruzie met dat andere.
Overigens, Lars, is het raken van je demper als je je bidon uit de houder pakt iets waar je gemakkelijk aan went? Rij je nu vaker met een kamelenbult?
@ Etienne: Ik rijd altijd met Camelbak op deze fiets. Op lange dagen gebruik ik ook een bidon met vloeibare meuk. Een driekwart bidon past nét. En je leert snel genoeg om de bidon op de juiste manier vast te pakken, anders heb je regelmatig zere vingers. :-) Daarbij moet ik zeggen dat de Lezyne bidonhouder erg stevig is, maar geen ruime geeft om de bidon zijdelings uit te nemen. Een normale bidonhouder werkt waarschijnlijk beter. Side note: in de Duitse Bike stond een foto van iemand die zijn Spark bij de demperopname met de föhn had vervormd om ditzelfde… Lees meer »