Test | Revgrips: Zwevende handvatten

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Ruim tachtig euro voor een paar handvatten? Doe normaal man! Althans, dat was mijn eerste gedachte toen de postbode een doosje uit Amerika met daarin twee handvatten kwam brengen. ‘Revgrips’ staat erop, van Revolution Grips. En wat is er dan revolutionair aan? Revgrips promoot z’n mountainbikehandvatten als suspension grips. Oftewel: ‘verende handvatten’. Die vering zou er zijn doordat een Revgrip niet strak rond het stuur is geklemd, maar is ‘zwevend’ is opgehangen tussen acht kleine siliconenrubbertjes in de klemmen aan beide uiteinden.

Er zit dus ruimte tussen het stuur en het handvat. Volgens de makers is het handvat zodoende in staat trillingen op te vangen die de handen bij een conventioneel handvat wél bereiken. Omdat de beweging die het systeem toestaat in verticale en roterende richting erg beperkt is – het is echt millimeterwerk – lijkt me die claim in eerste instantie nogal sterk.

Vooral minder vermoeiend

In het terrein laat ik mijn scepsis al snel varen. Met name in snelle afdalingen over keien- en wortelpaden leveren deze Amerikaanse handvatten absoluut een positieve bijdrage. Wat ik ervaar is niet eens zozeer een toename van het comfort als wel extra controle. Vooral tegen het eind van de afdaling, als de vermoeidheid in handen en polsen toeslaat. Ik heb dan het gevoel dat de Revgrips méér houvast bieden. Als ik dezelfde afdaling nog eens rijd met m’n oude handvatten wordt dat gevoel bevestigd. Niet alleen door mij. Ook twee fietsmaten die een paar rondjes met de Revgrips rijden delen dit gevoel.

Minder hard knijpen

Waarom zou je voor extra comfort niet gewoon zachte handvatten van siliconenschuim nemen? Die staan toch bekend om hun comfort? Om in lastig terrein méér houvast te krijgen, moet je bij handvatten van siliconenschuim harder knijpen tégen de weerstand van het veerkrachtige materiaal in. Hoe langer en hoe lastiger de afdaling, hoe meer je geneigd raakt om harder te gaan knijpen. Daardoor verkrampen je handen. Dát leidt in mijn beleving alleen maar naar méér in plaats van mínder vermoeidheid.

De Revgrips daarentegen zijn gewoon harde handvatten. Het stroeve rubber met wafelstructuur biedt veel houvast en dankzij de zwevende constructie weten de handvatten toch te voorkomen dat je in de lastigste situaties verkrampt. Verrassend: ondanks hun afwijkende constructie bieden de Revgrips in snelle en technische afdalingen hetzelfde directe gevoel als conventionele (kunst)rubber handvatten.

Montage

Het monteren van het handvat is wel wat gepriegel. Het handvat, de rubbertjes en de aluminium sluitring willen niet allemaal in één keer op de juiste plaats vallen. Maar met een beetje vocht om de rubbertjes wat gladder te maken, glijdt het spul uiteindelijk toch nog vlot op z’n plek. Puntje van aandacht is wel dat je handen iets meer naar binnen komen te staan vanwege de kraag en het aluminium klemmechanisme aan het uiteinde van het handvat. Anders gezegd; je stuur wordt aan beide kanten effectief een centimeter smaller.

Conclusie

De moeite waard, deze chique Amerikaanse handvatten? Laat ik het zo zeggen: zo’n relevatie als de schijfrem of de dropperpost is de Revgrip niet. Ik zou nóóit meer terugwillen naar velgremmen en van Alpentrails rijden zonder vanaf het stuur verstelbare zadelpen zou ik ook diep ongelukkig worden. Terwijl ik, nu ik heb kennisgemaakt met de verende Revgrips, het geen enkel probleem vind om met gewone handvatten te fietsen.

Echter: dat alles wil niét zeggen dat de Revgrips geen toegevoegde waarde hebben. Toegegeven: het effect van de zwevende ophanging is gering. Maar het ís er wel. Met name in lange afdalingen treed minder snel vermoeidheid op. Dat maakt deze handvatten met name geschikt voor mountainbikers die regelmatig naar de Alpen gaan. Op Nederlandse mountainbikeroutes profiteer je veel minder van de voordelen. Niet alleen omdat onze routes nauwelijks échte afdalingen hebben, maar óók omdat ze bijna allemaal helemaal gladgewalst zijn.