Het is de droom van iedere verzamelaar: in een schuur / op zolder iets bijzonders tegenkomen, wat de tand des tijd goed doorstaan heeft. Op het net zijn genoeg voorbeelden te vinden van schuurvondsten van oldtimer auto’s en je hoeft de televisie maar aan te zetten, om om de oren geslagen te worden met allerlei cash in the attic achtige programma’s. Of prompt loop je wat tegen het lijf op de vrijmarkt vandaag…
Ik heb mij afgevraagd wat het equivalent van de Porsche 356’s, Aston Martin DB4’s en schilderijen van Van Gogh zou zijn als het gaat over mountainbikes. Lang hoefde ik echter niet na te denken: toen ik nog een jochie van 14 was en het moest doen met een Giant Coldrock, waren er een aantal merken verkrijgbaar in Nederland: de voordehandliggende Giant, die je in iedere schoolfietsenstalling wel tegenkwam, Specialized, voor als je serieus met de sport aan de slag ging, Cannondale en Klein. Maar die maakten alleen keiharde aluminium frames, waarop je je rug binnen het jaar kapot zou rijden. Tot zover de wijsheden uit beginjaren ’90. Ik had echter nog een folder van een ander merk destijds. Of het nu het afwijkende formaat, ergens tussen A4 en A3, was of de foto’s van de fietsen die erin stonden, urenlang kon ik die catalogus doorbladeren, van voor naar achter en weer terug, minutieus alle details, geometrien en specificaties vergelijken. Onzinnig natuurlijk, want ik was gewoon een scholier, moest blij zijn met wat ik had en vooral niet over exotische fietsen of Tioga Disk Drives dromen…
De betreffende folder was die van Rocky Mountain uit het jaar 1991. Modellen met spannende namen zoals Tantalus, Thunderbolt en Cirrus spatten van de pagina’s. En het toeval wil dat ik onlangs de Hammer uit diezelfde folder tegenkwam… en niet kon laten staan.
Deze barnfind is namelijk erg mooi de tand des tijds ontsprongen, ik heb de fiets alleen schoon hoeven maken. Natuurlijk een occasionele kras hier en daar en de transfers zijn ook niet geheel ongeschonden, maar dat hoort er een beetje bij. Een uniek exemplaar afgemonteerd met een Suntour XC LTD groep. In die tijd had je namelijk nog Shimano, Campagnolo en Suntour die de onderdelen koek verdeelde. De Hammer is extra uniek in het opzicht dat dit de enige Rocky was, die ze afmonteerden met Suntour, voor de rest was Rocky namelijk erg Shimano-minded.
Uniek ook omdat deze Hammer echt precies zo erbij staat als de foto uit de folder van destijds beloofd, met alle originele onderdelen erop, die ik een dermate goede staat zijn, dat ik vermoed dat zelfs de binnenbanden met ventieldopjes nog origineel zijn. De foto’s zeggen in dit geval zeker veel meer dan 1000 woorden…
Eigen merk stuur en stuurpen. Voor die tijd de goedkope oplossing (waar op de duurdere modellen Syncros gebruikt werd), nu echter de zeldzame onderdelen…
Wolber AT20 velgen met DT Swiss spokes, gebouwd door Wheeltech (divisie van Rocky Mountain). Hoe meer klinkende namen en made in USA / Canada destijds, hoe beter!
Hoewel Rocky natuurlijk een Canadees merk is, deden ze in die tijd ook al gewoon zaken met Azië, getuige deze vork. Let ook op de originele Ritchey Megabite 2.1 band, de oervader van de daarna populaire Z-Max.
Suntour XC LTD crank met Ninja power (by Sakae)
Zadels met eigen merk opdruk waren destijds ook ‘in’. Hier de Rocky variant van het Selle Italia Turbo zadel.
Als je een beetje high-end lichtgewicht frame wilde maken, ging je bij Tom Ritchey te raden voor buizen. Deze werden overigens op hun beurt weer gemaakt door Tange. Voor mij klinkt Ritchey Logic Super tubing toch nog steeds prettiger in het gehoor dan hydroformed multilayer carbon… of zoiets.
Hammer… naast de Blizzard de tijdloze klassieker van Rocky. Namen die tot ver in dit millennium in het programma bleven.
Wat nou XX1?! De oer-Grip Shift, dat waren nog eens tijden. Eerlijk gezegd: het schakelt voor geen meter en pakt ook niet prettig vast, maar revolutionair waren de boys uit Chicago toen wel.
Kabelnokken op de balhoofdbuis zoals bij deze Hammer waren een eenjarig probeersel. Daarna verhuisden ze toch weer naar boven- of onderbuis.
Suntour cantilever remmen… let op de remblokken die er nog op zitten. Hoe origineel wil je het hebben?
In de tijd dat Ome Tom nog niet de grote onderdelen grossier was die hij nu is, maar zich toelegde op high-end mountainbike onderdelen en frames/buizen/uitvalpadden.
Tekst & foto’s: Coen de Jongh
Heel erg mooi om te zien! Verbazingwekkend is de staat van deze fiets, die remblokken bijvoorbeeld, onvoorstelbaar. Rocky was destijds echt een onbereikbaar merk en vooral in begin jaren ’90 was het allemaal moeilijk te krijgen, kleine oplages, zeer hoge kwaliteit.
Die oude fietsen zien er echt niet uit. Dunne bandjes, lelijke zadels, veel te grote kettingbladen en remmen van geen kanten. Maar wel een gave vondst!
Vette bak!
Kun je vertellen waar je deze vond, of is dat een geheimpje? :-)
En waarom zit de snelspanner verkeerd om?
Allright!!
Maar:
Originele remblokken? Da’s zodat mensen je horen aankomen? Handig, omdat je toch niet kunt remmen?
Originele binnenbanden? Hopelijk opgelegd met heel veel talkpoeder?
Talkpoeder, waarom? Als ie goed is gevulcaniseerd, heb je je eigen Tufo gemaakt :-D
Ik ben ook eerder bang dat de buitenbanden uitdrogen en scheuren dan dat iets gebeurd met de binnenbanden. Luchtdicht afsluiten op een donkere plek conserveert redelijk. Maar ja, wie bewaard er nu echt banden 10 jaar op zolder? ;-)
Gelukkig maakt Onza nog skinwall banden, dus optisch past dat goed bij zo’n oude fiets. Alleen jammer dat ze niet in 1.95″ gemaakt worden, moet je toch nog NOS bandjes gaan zoeken.
Wacht eens… Hij is volledig origineel. Dan ga je toch niet eens overwegen om iets te vervangen door iets anders dan NOS?!?
Waar hebben we het over: Er zitten banden op en die zijn nog heel. Hier rij je toch simpelweg op voor de oldskool ervaring, inclusief al zijn beperkingen? Dat sommigen van jullie nog op de mitsen en maren van zo’n fiets wijzen… Denk dat Coen daar prima van op de hoogte is, maar da’s totaal niet het punt van zo’n fiets toch?
Probeer maar eens te rijden met banden van 20 jaar oud. Het rubber is hard en scheurt. En banden van vroeger reden sowiso al niet zo best. Die oude banden is leuk voor de looks, maar niet om mee te rijden.
Natuurlijk remt het voor geen meter en natuurlijk zijn de buitenbanden enigzins uitgedroogd… maar dat is juist de charme. De fiets heeft een mooie patina look, zonder dat het een roestbak is geworden of, erger, tussentijds geupgrade met Shimano STX of Deore componenten… Om te rijden heb ik wel betere fietsen ;-)