Er zijn avonturen en er zijn Avonturen
Als mountainbiker in Europa hebben we enorm geluk met een fantastisch aanbod aan wedstrijden, festivals en (toer)tochten van noord tot zuid, oost tot west. En wanneer het in eigen land aan geschikt terrein (of weer) ontbreekt is het uitwijken naar de buren altijd een optie. Al zoek je naar een uur durende downhill run of een stuk zanderige kust voor beachbiking. Kortom, er is binnen een dagje rijden van Nederland zo verschrikkelijk veel moois te rijden.
Maar ook buiten ons continent leeft mountainbiken in vrijwel al haar vormen en disciplines. Geef mensen paden en fietsen met dikke banden en er is geheid een groepje dat een plek vindt om volkomen los te gaan. Eén van die plaatsen, letterlijk op een ander halfrond, is Zuid Afrika. Een land met een fantastisch klimaat en veel ruimte voor natuur. Het land van helden en legenden als Greg Minnaar en wijlen Burry Stander, die tot de wereldtop behoren. Het land van internationaal gerenomeerde merken als Morewood en Pyga Indsutries. Het land van de XCO en DH van Pietermartizburg, die een vaste prik op de UCI kalender zijn en ons jaloers aan de buis gekluisterd laat. En het land van de Cape Epic.
(c) Gary Perkin
De ABSA Cape Epic, de juweel in de kroon op de Zuid Afrikaanse mountainbike-scene. Een 8-daagse koppelkoers die sinds 2004 gereden wordt en rap uitgegroeid is tot een enorm populair evenement waar loting (of een perskaart…) je deelname bepaalt. De wedstrijd kan, mag, nee móet zich meten met de grote XC etappewedstrijden van de wereld: de TransAlp Challenge, de Trans Rockies, de Crocodile Trophy. Wat de Cape Epic vooral zwaar maakt zijn de lange afstanden van ruim 110 km per dag en de enorme hitte. Het is dan wel najaar in Zuid Afrika, van herfststormen met ijskoude slagregen hebben ze daar niet gehoord. (Althans, wel gehoord, maar dat is een ander verhaal). Dit wordt dan weer enigszins gecompenseerd door een relatief vlakke tocht met ‘slechts’ 15.000 hoogtemeters.
Zoals ieder jaar komt de organisatie ook in 2014 met een volledig nieuwe route door het gevarieerde landschap van de West-Kaap. Niet geheel toevallig is die route gisteren bekend gemaakt, en een overzicht van de etappe’s is nu te vinden op de ABSA Cape Epic website. In ons jeugdig enthousiasme lazen we er even snel doorheen. Iets over uitdagend, wijn(gaarden), prachtige singletrack afdalingen, fun, meer wijn, ridgelines, fun en vooral, een heleboel klimmen (3000 hoogtemeters op dag 5 van 8) en meer wijn(gaarden) ontging ons niet. Wil je een indruk krijgen en terugkijken naar eerdere routes, dan geeft het YouTube kanaal van de organisatie prachtige indrukken vanaf de grond, vanuit de lucht en door de ogen van tal van de 1200 deelnemers.
En als dat nog niet genoeg is… Velozine is er in 2014 bij!
(c) Erik Nienhuis
Twee rijders zullen in de ‘mixed’ categorie strijden om… nouja, in ieder geval strijden. En ongetwijfeld genieten. Hanneke is een Cape Epic veteraan maar richt zich de laatste jaren meer op triathlon en zal haar marathon ervaring wat af moeten stoffen. Ze is tevens coach en inspanningsfysiologe. In een komend artikel zal ze één en ander vertellen over trainen en voorbereiding voor de Epic, die met een startdatum eind maart eigenlijk maar net na de jaarlijkse horrorwinter van het noordelijk halfrond valt. Waar anderen klaar staan voor de dijk van Berlicum of een weekje Algarve boeken omdat de liften nog niet open zijn, moeten de Europese Cape Epic deelnemers door de kou juist naar een ‘vroege’ piek toe werken…
Eric z’n moeder emigreerde in 1973 naar Zuid Afrika maar zelf is hij sinds 1984 niet meer terug geweest. Zodoende zonder herinneringen hoopt hij vooral te kunnen putten uit jaren ervaring in het XCO en marathon circuit. Hoewel hij het laatste jaar vooral bergaf voor een tijd gereden heeft, zullen er toch nog wel wat langzame spiervezels overgebleven zijn? We gaan het zien! Samen zullen ze trainen, rijden, strijden en natuurlijk aan jullie verslag uitbrengen van alle voorbereidingen en een onvergetelijk avontuur in Afrika.
To be continued…
Radi-Aid… master :-)
Goede gedachte tijdens de zware momenten van de cape, lijkt me zo!
Whoa, super mooi. Ik ben benieuwd naar het ratio tussen afzien en genieten, en natuurlijk naar de verhalen!