Maak je eigen toolbox!

De basis: een degelijke koffer

Geïnspireerd door dit artikel besloten we al snel dat we ‘een echte Peli Case‘ nodig hadden. Geen namaak of andere slappe aftreksels, nee alleen military spec en waterdicht was goed genoeg voor ons (en waarschijnlijk compleet overdreven). Daarna begon de echte discussie: welk model?! Een handzame 1500? Die is prima tweedehands te vinden voor een schappelijk bedrag, maar… we vonden hem aan de krappe kant. Iets met wieltjes dan? Persoonlijk was ik niet van plan om met de koffer vliegtuig in, vliegtuig uit te gaan reizen. Ook zijn die erg ‘professioneel’ (en we hebben niet een compleet World Cup team te onderhouden). Onze keuze viel uiteindelijk op de 1550, een middelgrote koffer zonder wieltjes waar als het goed is 3 lagen ‘schuim’ in kunnen.

Schuim?!

Hè, wat? Schuim? Ja, laat me je even meenemen. Traditioneel worden dit soort koffers gebruikt om kostbare of breekbare apparatuur in te vervoeren. Denk aan camera’s of aan meet- en testinstrumenten. Die gevoelige apparatuur ligt doorgaans beschermd tegen schokken in een voorgevormd en zacht PU (polyuretaan) schuim. Vaak worden deze koffers geleverd met zogenaamd ‘plukschuim’ waarbij vakjes van 1 x 1 cm voorgesneden zijn, zodat je per vierkante centimeter schuim eruit kunt plukken om zodoende je spullen er zo goed mogelijk in te kunnen passen. Voor onze toepassing is dat plukschuim echter te slap. Wij wilden dat het gereedschap vastgeklemd zit in het foam.

Zodoende gingen we op zoek naar het zogenaamde Kaizen-foam waar Aaron Gwin’s mechanic John Hall het over had. Nu schijn je dat in de US bij iedere Home Depot te kunnen krijgen, hier in Nederland moet je aanzienlijk meer moeite doen. Er zijn wat gereedschapsleveranciers die iets vergelijkbaars aanbieden, wij kwamen uiteindelijk op een adresje in de UK die platen van dit Kaizen foam per stuk verkocht.

Passen, meten, snijden!

Met de koffer en de schuimplaten in huis, begint de eigenlijke puzzeltocht: wat zijn nu echt je essentiële gereedschappen? Wat wil je wel of juist niet in die koffer hebben. Moet ALLES erin of laat je een paar specialistische werktuigen eruit? Ik koos voor het laatste, temeer omdat er een grijs overgangsgebied is tussen mijn fietsgereedschap en autogereedschap.

Collega Eric ging voor een complete oplossing, met alle fietsgereedschappen en ook ruimte voor bakjes reserve-onderdelen en een ontluchtingssetje. Eenmaal alle gereedschappen verzameld, begon het passen en meten. Ik heb daar ruim de tijd voor genomen, omdat je wekelijks wel een gereedschap bedenkt dat er toch eigenlijk óók in zou moeten. Ook kan het geen kwaad om even rustig op je in te laten werken welke gereedschappen je het meest gebruikt. Als je er uiteindelijk uit bent waar alles moet komen, dan kun je beginnen met de vormen uit het Kaizen foam te snijden.

Mijn uiteindelijke inrichting is gebaseerd op een paar principes:

1. Meest gebruikte gereedschap in de bovenste foamlaag;
2. Groeperen van soortgelijke of met elkaar samenhangende gereedschappen (denk aan kettingzweep en kettingpons of verschillende steeksleutels);
3. Weglaten wat je niet nodig hebt!

Verder is niet alleen belangrijk welke gereedschappen in welke laag komen, maar ook welke oriëntatie je iedere gereedschap geeft. Enerzijds wil je zo veel mogelijk schuim in iedere laag overhouden – dit is het stevigst. Anderzijds vreten platte gereedschappen als steeksleutels daarmee wel erg veel ruimte. Bij gebrek aan ruimte kan je die ook zijdelings in het schuim steken. Daarnaast is het ook handig om te zorgen dat gereedschap makkelijk uit het foam te halen is. Dat kan enerzijds door uitsparingen aan één of twee plekken te maken, of anderzijds door een extra ‘putje’ onder een kort deel van betreffende gereedschap te maken. Druk op de kop van je geen het ding kantelt uit het foam!

Eindresultaat

Ik kwam uiteindelijk op 3 lagen Kaizen foam (57 mm per laag) met daarin alle gereedschappen die ik mee wil hebben op lange buitenlandtrips. De gereedschappen plaats ik doorgaans (…) ook direct na gebruik weer terug in de koffer, omdat er speciaal uitgesneden vormen inzitten. Enige uitzondering op die regel zijn mijn 2 Snap-On ratelschroevendraaiers. Die gebruik ik voor alles van reparaties aan fietsen tot en met het in elkaar zetten van Ikea bedden.

De koffer is daardoor altijd gebruiksklaar en scheelt mij voorafgaand aan vakantie of een buitenland trip aanzienlijke inpaktijd. Koffer in de auto en gaan!

En je reserveonderdelen dan…?

Maar wacht effe, hoor ik je denken, waar laat je dan je kettingolie, latex sealant, extra biba en buba’s, poetsdoeken, tiewraps, remblokken, lagers, bleedkit en zo dan? Ik heb er bewust voor gekozen om het merendeel daarvan in een aparte organizer te doen. Twee voordelen: zo prop ik mijn gereedschapskoffer niet vol met reservedelen en ligt de focus echt op gereedschap. Ten tweede is die organizer vanwege zijn lage gewicht ideaal om op vliegvakanties mee te nemen. De meest essentiële gereedschappen leen ik dan zolang uit mijn Peli.

Eric heeft ervoor gekozen alles mee te nemen, inclusief een werkmatje en een schuimlaag tegen gerammel. Zijn Peli-case is verdeeld in 2x 57 mm en 1x 32 mm lagen, waarbij deel van de middelste laag – het meest obscure gereedschap voor het onderhouden van vorken en droppeppennen – thuisgelaten kan worden om ruimte te maken voor reservemateriaal.

Zelf maken en benieuwd wat het je ongeveer gaat kosten, naast veel tijd? Een Peli Case 1550 kost rond de 200 euro als je hem nieuw koopt, tweedehands moet je goed zoeken maar kun je voor de helft geslaagd zijn. Het door ons gebruikte Kaizen foam kost zo’n vijf tientjes per plaat van 1200 x 600 mm.

Tekst: Coen de Jongh
Foto’s: Coen de Jongh & Eric Wictor