Het is natuurlijk al dinsdag, maar de maandag van gisteren was een verlengstuk van het Paasweekend, dus vandaag pas de Maandagmorgen Mix met een terugblik op het weekend.
Naast het paaseieren zoeken werd er ook gefietst. Parijs-Roubaix, de nieuwe Omloop van het Zuiden en in Nieuwkuijk werd er offroad gestreden tijdens de Rabo Bikecenter Vantuyl Paasbike, terwijl er in Utrecht werd gedownhilled. Ja, bergafwaarts dus!
Omloop van het Zuiden
Vrijdagavond. Net thuis van werk zit ik in de parkeerstand op de bank als Jeroen Kooij me via Facebook aanspreekt: “Heb je morgen al wat te fietsen?” Echt concrete plannen had ik nog niet en vraag of hij dus opties heeft. Hij wijst me op de Omloop van het Zuiden die zaterdag vanuit Eindhoven verreden zou worden:
“Op zaterdag 7 april zijn we allemaal wielrenner in Tour de Ville’s eigen ‘Superklassieker’. De week na de Ronde van Vlaanderen en op de dag voor Parijs – Roubaix zullen wij vanuit Eindhoven onze eigen wieler hoogmis rijden.
Er is een parcours uitgezet van zo’n 70 kilometer ten zuiden van Eindhoven met een kleine 20 sectors’ kasseien, klinkers, strade bianche en strada rosso. Geen Bosberg maar Boschdijk. De kapelmuur wordt wel aangedaan!”
70 kilometer? Dat moet wel lukken, toch? Het besluit was snel gemaakt om me op zaterdag rond het middaguur te vervoegen bij het gezelschap en gewapend met een cyclocrosser met ‘net even wat meer band dan de racefiets’ vertrokken voor 70 kilometer. Goed, die 70 bleken er uiteindelijk zo’n 90 te zijn maar de rest van de ingrediënten waren meer dan genoeg aanwezig. Met zo’n, geschat, deelnemersveld van circa 30 man en enkele dames was er weinig pelotonvorming en was mijn enige metgezel, of liever tweede grootste tegenstander (nummer één ben ik nog altijd zelf…), tijdens het overgrote deel van de wedstrijd, de wind. Het gezelschap was gemêleerd; van fietskoeriers op hun werkpaard tot een enkeling op een authentieke stalen ros van decades terug inclusief passende kledij. Onder de deelnemers ook enkele Veloziners, waarmee het post-race dan ook als vanouds gezellig was onder het genot van een biertje… De meningen waren unaniem; dit is een klassieker in de maak!
Tommeke pakt zijn vierde…
90 kilometer met af en toe wat klinkers, kasseien, gravel en bosgrond is natuurlijk niets voor de prof’s die afgelopen zondag bijna 260 kilometer mochten trappen tussen Parijs en Roubaix met zo’n 50 kilometer aan kasseistuiteren… Met Cancellera in de lappenmand was Tom Boonen topfavoriet. Maar topfavoriet zijn is één, die rol ook tot het hoogst haalbare uitspelen is twee. Niet alleen ervaring, conditie en kracht, maar ook het materiaal moet tiptop zijn. De kasseienklassieker is één van de zwaarste wedstrijden voor het materiaal en zelfs reden voor menig fietsconstructeur specifieke modellen te ontwikkelen met meer comfort en meer ruimte voor dikkere banden. Daarnaast zijn er diverse theorieën over de juiste bandendruk en heeft elke prof zo zijn eigen filosofie. Bij Tom klopte dit keer alles. Hoewel zijn vlucht, geïnitieerd door een sterk naar de kopgroep terug rijdende Niki Terpstra, relatief vroeg kwam voor een solo-tocht naar de overwinning, wist Tom zijn voorsprong gestaag op te bouwen tot voorbij de minuut, terwijl achter hem diverse initiatieven om hem terug te halen kansloos bleken te zijn. Zo ook de poging van Lars Boom, die nog erg vlotjes mee leek te draaien vooraan in de wedstrijd. Tom trok zich van dit alles niets aan en kwam na een indrukwekkende solo van 53 kilometer dan ook alleen over de finish en met deze vierde zege zet hij zich op dezelfde hoogte als Roger de Vlaeminck die tot op heden de enige wielrenner was die de kasseienklassieker vier keer won.
Paasbike
Nee, dat was niet een wedstrijdje fietsen met bonuspunten voor het beste Paashaaspak, maar gewoon hard Hollands mountainbike-racen in Nieuwkuijk. Deze DynaSys Topcompetitie kende wederom UCI punten, dus waren er diverse buitenlandse inschrijvingen. Rock Gardens zijn in, zo ook in het vernieuwde parcours in Nieuwkuijk. En uiteraard heeft dat weer de nodige discussies tot gevolg… Want tja, rock gardens zijn niet natuurlijk, horen niet bij het mountainbiken, is alleen voor downhillers, en zo nog honderd argumenten. Vanuit Velozine juichen we elke poging tot het komen van meer attractieve mountainbike-waardige parcoursen toe, zo ook Rock Gardens. Enfin; racen. Dat moest er gebeuren.
De “Johnny Local”, ook wel beter bekend als Michiel van der Heijden, ging bij de Elite Heren als Belofte rijder met de overwinning aan de haal voor Hans Becking en Henk-Jaap Moorlag. De Zuid-Afrikaan Rourke Croeser werd vierde. Rudi van Houts stapte uit de koers. Hij vond het door de regen te verraderlijk en wilde geen risico lopen met de Wereld Beker van Houffalize voor de deur.
Bij de dames won Anne Terpstra voor Annefleur Kalvenhaar en Rozanne Slik. Laura Turpijn moest genoegen nemen met de vijfde plek achter Karen Brouwer. De voor Bart Brentjens rijdende Engelse Annie Last werd zesde.
Alle uitslagen: MyLaps.com
JB
Mooi man,die foto’s van David in de Omloop van het Zuiden. Die singlespeeders doen ook alles om de status van chronische underachievers te behouden hè :-P. Het paadje rechts naast de kasseien was prima bereidbaar en van niemand hoefde je op de Strabrechtse heide over het mulle zandpad te rijden ;-).
Was een erg sympathiek evenement. Nog zoiets leuks dit weekend (op vrijdag): De 5 van Schoorl. Killing…
Zondag de eerste km’s gemaakt op de mountainbike na mijn herniaoperatie. Eindelijk mijn nieuwe Surly voor het eerst uit kunnen laten en wel gelijk in de Eifel. Route was een gpx-gedownload van internet en prima via de GPS te volgen. 1050hm in 40km, best afzien als je niet getraind hebt, maar wat lekker! Lekker was ook de werkende tapinstallatie met Bitburg, goed biertje, smaakt ook een stuk beter na het biken, dan zonder biken.