De meesten van jullie kennen Rob Warner van zijn enthousiaste commentaar voor Red Bull TV. Wat veel mensen misschien niet (meer) weten is dat Rob zelf ook actief is geweest als professionele downhiller. In 1993 werd hij professional bij het Engelse fietsmerk Saracen om vervolgens, via het MBUK team, in 1996 over te stappen naar het Giant fabrieksteam, waar hij in 2002 ook zijn carrière als professioneel downhiller afsloot.
Zijn stijl van rijden leverde hem veel bewonderaars op, maar zijn levensstijl was niet echt bevorderlijk voor een lange carrière. Hij spendeerde meer tijd in de kroeg dan in het krachthonk en was meer bezig met aanscherpen van zijn pick-up lines dan zijn sprintcapaciteiten. Hij kon het gewoon niet opbrengen om gedisciplineerd te trainen. Iets wat wel nodig was om te kunnen concurreren met de nieuwe generatie.
1996: Jurgen Beneke crasht en daarmee wint Warner de UCI Worldcup in Kaprun. Ja, in lycra, en ja op een Giant die nu door zou gaan voor een XC fully…:
Broederliefde en een inzichtelijke pa:
Heeft Rob in al die jaren ook wedstrijden gewonnen? Jazeker! In 1996 was hij bijvoorbeeld de eerste Brit die een UCI World Cup won en wel in Kaprun, Oostenrijk. Mét bagage: een SOA. Daarnaast werd hij Brits kampioen in 1997, 1998 en 2001.
Brits kampioenschap in 1998:
De meesten kennen Rob echter van zijn commentaar bij de live streams van Freecaster TV en Red Bull TV. In die rol komt zijn flamboyante stijl ook duidelijk naar voren en ratelt hij aan één stuk door, harder dan de nieuwste Hope achternaaf… Dit gaat gepaard met enige relevante informatie van de betreffende rijder, maar vooral met one-liners die elkaar sneller opvolgen dan kogels uit een mitrailleur.
Zijn bekendste zijn onder meer: “Look at the time!” en zijn opmerking tijdens Danny Hart’s epische WK rit in het modderige Champery in 2011: “How does Danny Hart sit down with balls that big!?”
Rob’s Dirty Business:
Ondanks al zijn strapatsen wordt hij nog steeds alom gewaardeerd en je kan gerust stellen dat hij tot het meubilair hoort van met name de downhill-scene waar hij dus sinds halfweg jaren ’90 in rond hobbelt.
“Rob Warner rides again!” – Zou ie het nog kunnen?
Tekst: Lars Steeghs & Jeroen van den Brand
