Na het behalen van de nationale titel vorig jaar bij de Elite heren, is Michiel van der Heijden nu ook internationaal bij de grote mannen iemand om rekening mee te gaan houden. Velozine legde hem een vijftal vragen voor…
Velozine: Je was een van de weinigen die tot laat nog op een fiets met 26″ wielen reedt. Giant zet nu volledig in op 27,5″. Hoe zie jij de toekomst hiervan ten opzichte van 29″?
Michiel: Toen de 29ers kwamen had ik vrijwel meteen al het gevoel dat die grote wielen voor mij niet ideaal waren. Ik vond het te lomp en niet zoveel fun als met kleinere wielen.
Ik had dus ook vanaf het begin al het gevoel dat er een tussenweg zou komen. Niet heel lang daarna kwam Giant ook daadwerkelijk met de eerste 27.5″ prototypes. Ik was een van de eerste cross country rijders
die een Giant 27.5″ prototype kon testen. Ik vind het ideaal dat Giant zich nu volledig inzet op 27.5″ omdat dit voor mijn gevoel de beste wielmaat is die bij mij past.
In de toekomst denk ik dat we altijd een mix van 29″ en 27.5″ fietsen houden. Mensen hebben verschillende doeleinden voor hun mountainbikes en kunnen daarom ook uit verschillende producten kiezen.
Velozine: Denk je er wel eens over om je op andere disciplines te storten? Cyclocross? Wielrennen? Enduro?
Michiel: Jarenlang heb ik redelijk fanatiek cyclocross wedstrijden gedaan, het is een mooie discipline en opzicht goed te combineren met het mountainbike seizoen. Sinds dit jaar heb ik het aantal cyclocross wedstrijden flink terug gedraaid omdat dit misschien net het beetje extra geeft in komend mountainbike seizoen.
Enduro is een mooie sport in opkomst. Ik volg de meeste wedstrijden via internet en via de enduro afdeling van Giant. Na het WK in Hafjell begin september is er nog voldoende tijd voordat de winter begint om een aantal enduro’s te rijden.. wie weet.. misschien ga ik wel een poging wagen.
Velozine: Hoe verdeel je je tijd tussen fietsen, je vriendin, je studie?
Michiel: Ik vind het leuk om met mijn sport bezig te zijn, ik ga graag naar wedstrijden en trainingsstages, daarom vind ik het ook niet erg dat ik veruit de meeste tijd met het fietsen bezig ben. Als ik een lange periode weg ben geweest is het altijd fijn om weer thuis te komen en te trainen op de trails waar ik begonnen ben met fietsen. Naast de trainingen kan ik thuis ook veel tijd doorbrengen met vrienden, dat is altijd wel iets waar ik weer naar uit kijk als ik lang van huis ben.
Ik wilde mijn studie niet stoppen zonder diploma daarom heb ik in 2012 mijn marketing communicatie opleiding afgerond. Hierna ben ik me volledig gaan richten op het fietsen.
Velozine: Wat eet je op een world cup dag?
Michiel: Haha een Worldcup dag in 2013? Een hele boel.. de start was vorig jaar vaak pas om 16.30. Beslist geen ideale tijd om te racen! Nomaal eet ik ongeveer 3 uur voor de wedstrijd nog wat pasta. in de ochtend meestal muesli met fruit.
Tijdens de afgelopen stagerace die ik in Cyprus gereden heb, probeer ik 3 uur voor de start een goed ontbijt te nemen met muesli en fruit. Na de wedstrijd is het belangrijk om goed te herstellen voor de volgende dag dus dan neem ik een hersteldrank en pasta. ’s Avonds rijst of pasta met groente en wat vlees. Tijdens zo’n stagerace verlies je veel vocht dus het is erg belangrijk om voor, tijdens en na de wedstrijd genoeg te drinken. Tijdens de maaltijden drink ik eigenlijk altijd water.
Velozine: Wat is het meest bizarre moment in je carrière tot nu toe? Een what-the-fuck momentje dus…
Michiel: What-the-fuck momenten hebben we regelmatig als we een parkoers gaan verkennen dat soms best extreem kan zijn om met een cross country fiets te moeten doen. Als we deze stukken van het parkoers zien zeggen we wel eens what-the-fuck moeten we hier naar beneden?!
Een goed voorbeeld is het EK parkoers in Bern in 2013. Ik ging de eerste keer rond met Rudi (van Houts) en er zaten serieuze drops in, een aantal dagen voor de wedstrijd werden sommige (helaas) wel verlaagd maar voordat we het probeerden, hadden we wel even twijfels of dit op een xc fiets te doen was.
Toen we ze uiteindelijk reden, gaf dat natuurlijk wel een extra kick!
Foto: Armin M. Küstenbrück
CJ
