Bikepark-series | Wild Dukes Wageningen

Nederland kent ruim 233 mountainbikeroutes. Van kort tot lang, van vlak tot heuvelachtig en alles daartussen. Maar wist je dat Nederland óók meer dan 20 bikeparken heeft? Onze Mark ten Napel en André Deunhouwer van MTB Challenge doen de komende weken een rondje langs én over deze bikeparken in deze Bikepark Series.

Bikepark Wild Dukes

Bikepark Wild Dukes in Wageningen is letterlijk dé speeltuin van Patrick Jansen en zijn kornuit Ton de Haan. De naam ‘Jansen’ klinkt je wellicht bekend in de oren; hij is betrokken bij veruit de meeste mountainbikeroutes én bikeparken in Nederland. Maar waar we de vorige drie bikeparken in deze Bikepark Serie vrij konden betreden, zit er bij het Bikepark Wild Dukes een slot op het hek. En dat is met een goede reden. De Technical Trail Features (TTFs) die je hier vindt, zijn nu eenmaal van een ander kaliber dan je tegenkomt bij vrij toegankelijke bikeparken. Je bent dus op voorhand al gewaarschuwd!

Veiligheid

Juist vanwege het extremere karakter is het bikepark niet openbaar toegankelijk. De entree is welliswaar gratis, maar om het Bikepark Wild Dukes te kunnen betreden, moet je eerst het veiligheidsregelement op de website van het bikepark lezen en ondertekenen. Pas daarna ontvang je per email de code om het cijferslot te kunnen openen.

Wat kun je verwachten

Zodra André en ik het park betreden, wordt de aandacht meteen getrokken door de starttoren in het midden van het park. Niet verwonderlijk; het park is compact en de toren hoog: ruim 5 meter hoog, zelfs. Op 3 meter hoogte start de north shore-lijn die rond het hele park gaat. Ook vertrek je daar voor de ‘lage’ jumplijn. Op 5 meter hoogte kun je aan aan de achterzijde van de starttoren naar beneden rollen om de lange of korte pumptrack op te gaan. De kortere variant heeft ook wat kombochten. Vanaf hetzelfde hoogtste punt op de starttoren kun je aan de voorzijde de ‘MOES’-lijn induiken. Een echte dirtjump-lijn waarbij je de eerste twee verticale meters dropt om daarna meteen twee kort achter elkaar volgende jumps te nemen. Verder vind je er een hele lange skinny en is er ook nog een hoge, steile wip…

Centraal in het bikepark staat de starttoren van 5 meter. Op 3 en 5 meter start je de verschillende lijnen.

Springen

Die ‘Moes’-lijn? Die moes-ten wij maar beter niet doen. Had ik al gezegd dat het hier van een ‘ander kaliber’ was? Zowel André als ikzelf hebben lang nog niet voldoende ervaring om dit soort grote sprongen te maken. Bovendien hebben we niet het juiste materiaal voor het rijden in Bikepark Wild Dukes. André’s Cube Stereo 150 is een endurofully en mijn Ibis Ripley LS is een trailbike, terwijl je hier écht veel beter aan de slag gaat met een dirtbike. Kleinere wielen, kortere wielbasis en vooral meer wendbaarheid.

De lagere springheuvel, bereikbaar vanaf het 3-meter-niveau van de starttoren, bleek wel ideaal voor ons om het springen te oefenen. Rondom deze springheuvels is ook voldoende ‘uitwijkruimte’. Een bikepark als de Wild Dukes kan, voor relatieve beginners zoals wijzelf, best intimiderend zijn. Maar juist deze uitwijkruimte gaf ons ook ruimte in het hoofd om deze lijn te proberen. Zodoende kunnen we telkens de lat wat hoger leggen voor onszelf. André kwam hierdoor beter springend het bikepark uit, dan dat hij er in ging!

Op de shore, van de shore

Ikzelf heb meer met het rijden van technische secties dan het rijden van grote sprongen. Ik kan mijn geluk dan ook op bij de north shore-lijn, waarbij er – net als in bikepark Gorkum – in een ‘afdaling’ een skinny is verwerkt. Had ik al gezegd dat een dirtbike eigenlijk meer geschikt is voor dit bikepark? Dat kwam ook aan het licht bij het aanrijden van de skinny.

Vanuit de starttoren heb je eerst een hoge drop waarvan je af komt. Je neemt snelheid mee naar een tafel die meteen overgaat in een afdalende skinny. De tafel is echter redelijk kort, mijn fiets redelijk lang. Zodoende kon ik er maar over een betrekkelijk korte lengte afremmen om de skinny op te sturen. Extra uitdaging: je ziet de skinny niet als je de tafel opkomt…

Extreem

Ik zei het in het begin al: Bikepark Wild Dukes is anders dan menig bikepark in Nederland. Het is meer extreem en om die reden al gewoonweg niet geschikt voor beginners. Wijzelf hebben inmiddels enige ervaring, maar ook voor ons was het merendeel van het bikepark nog best intimiderend. Het is prima jezelf uit te dagen. Dat is ook exact het idee van bikeparken, want daar kun je dat op iets meer gecontroleerde wijze doen. Maar blijf realistisch en neem geen onnodige risico’s. Woon je in de omgeving van Wageningen en wil je je tóch kennismaken met het rijden van meer technische secties in een bikepark, dan raden we je aan om te gaan kijken bij bikepark De Melkweg in Oosterbeek die we eerder al aandeden in deze Bikepark Series.

Bikepark Wild Dukes Wageningen – Informatie

Toegang: Gratis (afgesloten terrein, code voor slot aanvragen via website), van zonsopkomst tot zonsondergang;
Locatie: Bosrandweg 20, Wageningen
Parkeren:Voor de ingang van het Park is een parkeerplaats
Website: wilddukes.nl

Een bikepark bezoeken – Wat je moet weten

Verdiep je vooraf in het bikepark en lees ook zeker de informatieborden (indien aanwezig) bij het bikepark;
Rij nooit alleen op een bikepark en laat thuisblijvers weten waar je bent;
Zorg dat je minimaal 1 voldoende opgeladen telefoon bij je draagt;
Rij niets blind:
- overschat je zelf niet;
- bekijk een obstakel eerst grondig;
- observeer hoe anderen hem rijden, en;
- als je niet fit bent of niet voldoende vertrouwen hebt, sla dan even een beurt over.
Zorg voor voldoende bescherming:
- - Draag altijd een helm;
  - Denk ook aan handschoenen;
  - Draag eventueel ook knie-, elleboog- en rugprotectie;
Denk aan eten en drinken. Ook al lijkt de fysieke inspanning bij technisch rijden misschien niet dezelfde als het rijden van een reguliere mountainbikeroute; het is en blijft een inspanning en zon en wind drogen je ook uit.

Tekst: Mark ten Napel
Foto’s: André Deunhouwer | MTB Challenge & Mark ten Napel
Video: André Deunhouwer | MTB Challenge