Tekst: Winanda Spoor // Foto’s: Tim de Boer
Spaans fietseiland: óók te doen met de gravelbike?
Samen met Tim (hij die mij tolereert) reis ik af naar het alom geprezen Spaanse fietseiland in de Middelandse Zee. De Sóller, Llucmajor, Randa… Namen die veel overwinterende wielrenners wel kennen. Maar niets van dit deze reis, geen smalle bandjes en snelle groepjes dit keer. De gravelbikes zijn mee om Mallorca vanaf de andere kant te bekijken.
“Tim zijn visie op dit verhaal is een klein beetje anders; meneer fietst liever op de gravelweg zelfs als er een verhard fietspad naast ligt. Afijn, we komen er samen wel uit met die routes.”
Waar ‘gravelbiken’ in de wereld snel populairder wordt, maar amper een strak omlijnd concept is, eerst even mijn eigen interpretatie van gravelbiken. De fiets die ‘alles kan’ is voor mijn idee de ideale fiets om nieuwe plekken te verkennen. Mocht het zo zijn dat een rit maar 30% gravel bevat? Prima, als ik maar 100% een mooie rit heb en nieuwe plekjes zie die ik normaal (lees: op de racefiets) niet gezien zou hebben. Tim zijn visie op dit verhaal is een klein beetje anders; meneer fietst liever op de gravelweg zelfs als er een verhard fietspad naast ligt. Afijn, we komen er samen wel uit met die routes.
Gravelroutes op Mallorca; niet vanzelfsprekend
De routes zijn meteen een ding op Mallorca. De grens tussen gravelbiken en mountainbiken hebben we in Nederland redelijk te pakken. Op Mallorca zitten de routes die geschikt zijn voor gravelbikes nog in een voorstadium, zullen we maar zeggen. En daar komen we naarmate de reis vordert zelf ook achter…
Voor de eerste dag heeft Tim een route gemaakt op Komoot. De zon schijnt en we vertrekken vol goede moed voor onze eerste ronde gravelbiken op Mallorca! Na een pak hem beet 5 kilometer rijden we een Romeinse weg op. Een lesje stratenmaker was op zijn plek geweest maar met gravelbike prima te doen. In de afdaling is het toch meteen raak; stootlek voor Tim. Ik maak van de gelegenheid gebruik wat kiekjes te maken als Tim het euvel oplost. Iets met niet-werkende latex en een prima rolverdeling.
“In de afdaling is het toch meteen raak; stootlek voor Tim. Ik maak van de gelegenheid gebruik wat kiekjes te maken als Tim het euvel oplost. Iets met niet-werkende latex en een prima rolverdeling.”
De rest van de route is steeds verassend; een verdwenen pad en een hek waarbij je je afvraagt of het de afgelopen 12 jaar überhaupt open is geweest. Zonder ongein; het is een prachtige route maar de vanzelfsprekendheid die we kennen in Nederland is er niet. Komoot geeft bijvoorbeeld niet altijd aan of je ergens mág of kán fietsen. Strava geeft zelfs doodleuk paden aan die niet eens bestaan.
Voor dag 2 vind ik een route op Wikiloc, de uit Spanje afkomstige website voor allerlei routes. We skippen dit keer de bergen en rijden richting het vlakkere oosten. Maar op Mallorca zijn de bergen nooit ver en vind ik ze eigenlijk wel mooi zo op de achtergrond. We hebben er wat meer tempo in dan gisteren en de gravelstroken zijn vandaag echt goed te doen. We draaien en keren door de landbouwgebieden en zien de politie nog even de zijinkomsten controleren bij wat boeren. Na een minder pittige ronde is er tijd voor nog een middagactiviteit. Wandelend op Cap de Formentor sluiten we in elk geval een aantal paden uit als potentieel fietsbaar. Een puntje waar we een nachtje later nog vaak aan dachten.
Sa Calobra
De alom geprezen weg naar Sa Calobra stond al zolang als ik op dit eiland kom op de ‘shame list’, want ik reed hem nooit. Hoogtijd om daar nu verandering in te brengen. Maar wie zouden we zijn omdat niet net even anders aan te pakken?
“Daarna volgt een prachtige klim met haarspeldbochten en een stukje kasseien die nog nét berijdbaar zijn. De enige andere gebruikers van het pad zijn… wandelaars.”
Oké, Komoot vertelt ons dat ’there wil be Hike a Bike parts’ zijn. Maar… niet hoe lang ze zijn. We beginnen met de klim van de eerste dag die nu een stuk beter gaat. Daarna volgt een prachtige klim met haarspeldbochten en een stukje kasseien die nog nét berijdbaar zijn. De enige andere gebruikers van het pad zijn… wandelaars. Dan lopen we een hek door. Het anderhalve uur dat volgt wil ik jullie graag besparen. Want ‘parts’ betekende in dit geval viereneenhalve kilometer lopen over trappen, smalle paadjes langs uitstekende rotsen en geiten. Paden die zelfs zónder fiets al uitdagend zijn! Kilometers wandelen mét de fiets voor, achter en naast me… Nee, dat concept valt bij mij niet onder fietsvakantie. Les geleerd; het was een mooie wandeling geweest… zonder fiets.
Afijn na 1,5 uur en wat vreemde gezichten van wandelaars en trailrunners fietsen we 2 kilometer over een gravelpad waarna we vrijwel direct de afdaling naar Sa Calobra beginnen. De taart aan het water en uur klimmen (fietsend!) zijn de moeite, maar we hadden ook gewoon de lange route, over de weg, kunnen nemen hiernaartoe. De terugweg is asfalt met wat leuke strookjes gravel, dit stuk is zeker een aanrader.
“Kilometers wandelen mét de fiets voor, achter en naast me… Nee, dat concept valt bij mij niet onder fietsvakantie. Les geleerd; het was een mooie wandeling geweest… zonder fiets.”
Vogels, molens en Iberische varkens
Na een lange dag gisteren besluiten we een kortere rit in de plannen. We rijden met de auto naar Alcúdia in het noordoosten waar we eerst (bewust…) wandelen en vogels kijken in Parque Natural de Albufera. Pas daarna springen we op de fiets om dit deel van het eiland te verkennen. Het is hier vlakker en door de vele landbouwactiviteiten zijn er (gravel)wegen genoeg. De oude molens, prachtige exemplaren van de hyacintorchis en lieve Iberische varkens maken de rit leuk. Deze, wederom van WikiLoc gekopieerde route, is leuk voor de afwisseling maar niet spectaculair. Precies wat wij nodig hadden na de iets té spectaculaire dag gisteren.
Taart als lunch, omdat het kan
Met nog twee dagen gravelbiken voor de boeg check ik de openingstijden van Celler Sa Sini, het bekende taarten-plekje op Mallorca, te vinden in Santa Maria. Als ik nog wil lunchen met taart moet het vandaag zijn. Dus maken we zelf een route waarbij ik me wederom vergis in de omgeving. Ik denk een omweg te maken door een natuurgebied maar dit blijkt een woonwijk in aanbouw. Op. Een. Berg. Met 2 stukken taart in Santa Maria is de nare bijsmaak van mijn knutselroute gelukkig snel weggespoeld.
Safe the best for last: de langste en mooiste
De laatste dag betekent ditmaal ook de langste dag. We rijden met de auto naar het midden van het eiland waar we opstappen voor een 130 kilometer lange gravelroute naar de oostkust van Mallorca. De route is prachtige, grote brede, lange gravelstroken, klimmen en single trails. We vermaken ons uitstekend, maken foto’s, redden een van zijn moeder gescheiden lam en genieten van de zon. Een klein foutje is helaas snel gemaakt en voor ik weet lig ik op de grond. Vallen zonder erg als je honger hebt bestaat jammer genoeg niet. Gelukkig heeft het eerste bewoonde huis een apotheek verborgen liggen in de badkamerlade. De dames des huizes helpt met het schoonmaken en verbinden van mijn wondjes. De pizza in de haven van Portocolom stilt de honger en mijn humeur. Met goede moed stappen we weer op voor de weg terug.
We fietsen nog altijd minder hard in de heuvels dan we gewend zijn in Nederland. De terugweg is technisch moeilijker. Zo zit er een stuk mountainbikeroute in waarbij ik haast flashbacks krijg naar ons hike-a-bike-avontuur naar Sa Calobra. De maan haalt ons helaas in waardoor we een stuk van de route moeten laten schieten en rijden de laatste kilometers over asfalt. Moe en tevreden komen we terug bij de auto. Met een herstelreep in onze handen (good old habbits), concluderen dat dit wel de mooiste route was van de week!
Gravelbiken op Mallorca: niet zelden zonder verrassingen
Met een geheugenkaart vol foto’s een Komoot-account vol aan routes keren we terug in het inmiddels zonnige Nederland. Zonnig maar vlak. Het heel idee om Mallorca vanaf de gravelbike te bekijken was – ondanks wisselende successen met de gravelroutes – toch een groot succes wat ons betreft. Zeker in het hele vroege voorjaar (lees: de Nederlandse winters met hun grijze, sombere weer die vaak langer duren dan je lief is). Het eiland is erg divers, groot genoeg om écht avontuur te beleven, maar ook compact genoeg om nergens om verlegen te zitten. Het eiland is al jaren een favoriete overwinteringsbestemming voor veel fietsers en zodoende zijn er volop horecagelegenheden én bikeshops verspreidt over het hele eiland.
Gravelbiken op Mallorca is echter zeker nog wat nieuws. En dat bleek ook wel uit de routes die we hebben gereden. Het was toch wel redelijk wat puzzelen – maar ook dat heeft z’n charme. Daarom heb ik een aantal van onze routes bijgevoegd en waar kon aangepast. Maar vergeet niet; op Mallorca verdwijnen zomaar wegen en bouwen ze hekken.
Reisinformatie Mallorca
Algemeen
Mallorca is een Spaans eiland in de Middellandse en is het grootste eiland van de Balearen. In het noorden vind je het Serra de Tramuntana-gebergte, dat over nagenoeg de hele breedte van het eiland ligt en uitloopt tot aan de beroemde Cap de Formentor. Aan de zuidwestkust vind je de meeste badplaatsen rondom de hoofdplaats Palma de Mallorca. Logischerwijs is dit het meest toeristische deel van het eiland. In het noordoosten ligt Alcúdia, dat ook een toeristische hotspot is. In het midden van het eiland vind je vooral veel landerijen en kleine dorpjes die een stuk rustiger zijn. Het midden en de zuiden van Mallorca is vlakker, maar verwacht géén biljartlaken.
Vanwege de ligging is het ook al jaren een enorme magneet voor sportieve fieters die er willen overwinteren en alvast een kick-off willen maken voor hun fietsambities in het voorjaar. Mallorca is een toeristisch eiland, maar in de wintermaanden is het er rustiger. Maar in die periode is het óók mateloos populair bij gepensioneerde Duitsers (die níet fietsen…). Strijk je dus neer in één van de talloze hotels in de kuststreken, hou dan rekening met enige competitiedrang rondom het ontbijtbuffet…
Vliegen
In iets meer dan 2 uur vlieg je vanaf vliegvelden als Schiphol, Eindhoven en het Duitse Weeze naar Mallorca. Er zijn volop vluchten te boeken naar Palma de Mallorca. Je vliegt dus altijd op de hoofdstad, gelegen aan de oostkust van het eiland. Er zijn volop taxi’s te vinden en hotels bieden vaak ook haal- en brengservices. Let wel; ook al is het eiland een hotspot voor fietsers, niet elke taxi of haal- en brengservice is er op berekend dat je een fietskoffer bij je hebt. Ga je naar Mallorca om de te gravelbiken, dan is het al snel raadzaam om eigen vervoer te hebben op het eiland. Zoals op elk vliegveld zijn er diverse aanbieders van huurauto’s.
Beste seizoen
Afhankelijk van hoe goed je tegen hitte kunt, kun je in principe het hele jaar op Mallorca goed fietsen. Maar vooral in de wintermaanden is het prima vertoeven op het eiland met veelal aangename temperaturen om bij te sporten. Verwacht alleen niet alle dagen zon. Zelfs sneeuwval (!) is in de hogere delen van het eiland niet uitgesloten. En ook al schijnt de zon; op een eiland is het zelden windstil. Neem dus zeker voldoende ‘laagjes’ kleding mee. Het ene moment kan het er aangenaam voorjaars-warm aanvoelen, terwijl een paar minuten later je in de volle wind flashbacks krijgt naar de kou van thuis.
Verblijf
Hadden we al gezegd dat Mallorca toeristisch is? Op het hele eiland kun je op talloze plekken accomodaties vinden. Logischerwijs vind je de meeste (mega)hotels aan de kust. Daar kun je relatief goedkoop verblijven. Er zijn ook talloze huisjes en appartementen te huur via de welbekende websites. Is gravelbiken op Mallorca je hoofddoel, dan is het beslist de moeite om meer landinwaards je accomodatie te zoeken.
Gravelbikeroutes
Gravelbiken op Mallorca staat beslist nog in de kinderschoenen. Winanda en Tim hebben diverse routes gereden op basis van wat ze online vonden. Maar zoiets is slechts zelden zonder risico; eens te meer bleken paden niet toegankelijk (privégrond) of zelfs geheel niet (meer) te bestaan. Hou er dus rekening mee dat gravelbiken op Mallorca vooralsnog in de categorie ‘exploreren’ behoort. Daarbij zul je ook onmogelijk asfaltwegen kunnen overslaan en eens te meer voor een gesloten hek uitkomen. Verwacht dus geen gravel-hemel waar je van de eerste tot de laatste meter geen asfalt of andere zielen tegen zult komen.
Winanda en Tim delen echter graag hun gravelroutes, zoals ze die gereden hebben op Mallorca. Waar dat kon zijn ze aangepast op basis van de toegankelijkheid zoals zij het afgelopen winter ze aantroffen. Een garantie dat ze allemaal probleemloos te rijden zijn, wordt echter bewust niet gegeven. Situaties ter plaatse veranderen klaarblijkelijk nog al eens.
Komoot-gravelbikeroutes op Mallorca
Bij Velozine steken we een hoop moeite in de productie van reisverhalen. We willen je inspireren er op uit te trekken en aanmoedigen dezelfde mooie gravel- en mountainbikeavonturen te beleven als wij. Maar dan moeten we de routes die we gereden hebben natuurlijk wel makkelijk met jou, onze lezer, kunnen delen. Om dat mogelijk te maken werken we samen met Komoot, een app voor het vinden, plannen en delen van routes. De trails en routes die we voor dit verhaal gereden hebben vind je hieronder.
Gratis regio-bundel voor nieuwe Komoot-gebruikers
Bespaar €8.99 en download gratis een regiopakket naar keuze met offline kaarten.
Interesse? Ga dan naar www.komoot.nl/account/gift en voer deze code in: VELOZINE, of klik simpelweg hier.
Deze actie geldt tot 31-12-2022.
Eerder gepubliceerd op 18 november 2022
Ik mag wonen op dit prachtige eiland en ook nog in Alaro. Jullie verslag over het gravelbiken is heel herkenbaar. Heel divers en vooral in het binnenland big fun. Ik ben samen met een fietsmaat tijdens covid veel op ontdekking geweest. We hebben inmiddels veel gave gravelroutes van 30km tot ruim 100km. Check http://www.gravelbikingmallorca.com
Anno 2023 dergelijke overbodige vliegreizen promoten, daarmee diskwalificeer je jezelf, uiteraard buiten de happy few. Die heeft haar eigen gedragsregels,