Routes | Trails in de Achterhoek: Vossebos

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Vossebos: extra lus aan mtb-route Zelhem

Na onze eerdere bezoeken aan de Achterhoek is het niet de vraag óf we nog terug zullen komen, maar wanneer. Dit voorjaar is het zover, ik ben met m’n fietsmaten Arjo en Robby vanuit de Randstad onderweg naar het oosten. De eindbestemming: het dorp Ruurlo, waar we een tent gereserveerd hebben op camping Schoneveld. Nou ja, tent, het is meer een huisje, met twee slaapkamertjes, eigen sanitair, keuken en zelfs een pelletkachel. Die laatste blijkt geen overbodige luxe, want ondanks dat we al ver in mei zitten, is het ’s avonds nog gemeen koud.

’s Ochtends wordt de kou in rap tempo door het voorjaarszonnetje verjaagt. Fijn, want dat betekent dat we lekker buiten kunnen ontbijten, met uitzicht op de velden en bossen rondom de camping. Op de veranda ligt al een grote zak met verse broodjes en croissants klaar; die heeft campingbaas Willem net langsgebracht. Samen met de inhoud van de koelkast – melk, yoghurt, jam en kaas, allemaal uit de regio – levert dat een subliem ontbijt op.

Bij onze tweede kop koffie bespreken we de route die we vandaag willen rijden. Camping Schoneveld ligt wat dat betreft supergunstig: aan de noordkant de mtb-routes van Borculo, Lochem en Vorden, aan de zuidkant die van Ruurlo en Zelhem. Als die allemaal in één keer rijdt heb je zo’n 120 offroad-kilometers te verteren. Wij kiezen ervoor om het wat rustiger aan te doen en beperken ons tot de routes van Ruurlo en Zelhem. Inclusief de verbindingsroutes en het nieuwe singletrack-rondje door het Vossebos heb je het dan over zo’n 55 kilometer. Ook niet slecht, toch? Nog even de bidonnetjes vullen, de bandenspanning checken en dan gáán met die banaan!

Aaneengesloten mtb-routenetwerk

De afgelopen jaren zijn de bestaande mountainbikeroute in de Achterhoek flink op de schop genomen. Letterlijk; trailbouwer Patrick Jansen en zijn crew van bijna honderd vrijwilligers hebben vele tientallen kilometers singletrack toegevoegd aan de bestaande routes en daarnaast ook nog nieuwe routes aangelegd. Een omvangrijke klus en niet alleen vanwege het vele graafwerk. Sterker; uiteindelijk is het graven van de paden niet meer dan de afsluiting van een veel langer en zeker niet minder lastig proces.

“Het is de bedoeling dat er er in de Achterhoek een aaneengesloten netwerk van mountainbikeroutes gerealiseerd wordt”, vertelt Harry van den Broek, projectcoördinator bij Achterhoek Toerisme, als ik hem voorafgaand aan ons bezoek spreek. “En alhoewel we al een heel eind op weg zijn, gaat dat niet vanzelf. Voor een buitenstaander lijkt het alsof we hier in de Achterhoek ruimte genoeg hebben en deels klopt dat. Maar het is hier ook gewoon Nederland, met heel veel belanghebbenden die zich allemaal in de plannen moeten kunnen vinden. Overheden, natuurbeheerders, particuliere grondeigenaren, ondernemers. Je hebt echt een goed doortimmerd plan en een lange adem nodig om die allemaal mee te krijgen. Gelukkig zijn we daarin grotendeels geslaagd.”

De route van Ruurlo is daarvan het sprekende bewijs, zo ervaren we. Van de 14 kilometer die deze lus omvat, bestaat het grootste deel uit singletrack. Dat hebben Jansen en zijn helpers goed gedaan! Misschien even goed om bij die laatsten stil te staan, want de hoeveelheid uren die vrijwilligers in het bouwen van de routes stoppen is bizar. Op de Facebookpagina van MTB Achterhoek staat een verhelderend rekenvoorbeeld: het aanleggen van al die heerlijke bochten en bulten in het Ruurlose mountainbikerondje heeft ruim zeshonderd mensuren gekost!

‘Snowboarden’ door het Vossebos

Ik ben op pad met Arjo en Robby. Beiden zijn goede bekenden van mij, maar elkaar kenden ze voorafgaand aan deze trip nog niet. Dat is altijd een beetje spannend, maar mountainbikers hebben al snel een klik, zo blijkt als we na aankomst in de tent de biertjes opdrinken die campingbaas Willem voor ons heeft koudgezet. En ook op de trail blijken Arjo en Robby een prima team. Waarbij Robby wel een lesje in nederigheid ondergaat. Ondanks dat Arjo al aan de verkeerde kant van de zestig zit, rijdt deze routinier – die een dikke 12 duizend kilometer per jaar wegtrapt! – namelijk als een speer bij Robby weg. Onverstoorbaar en onvermoeibaar, als een machine.

Ook mooi trouwens om Robby te zien rijden. Hij heeft het mountainbiken pas twee jaar geleden ontdekt, maar dat is ‘m niet aan te zien. Ik snap wel waarom. Naast mountainbiker is Robby namelijk ook een ervaren snowboarder. En snowboarders weten als geen ander hoe je een bocht moet aansnijden en hoe je bulten en kuilen kunt gebruiken om te versnellen. Wat dat betreft is de ronde door het Vossebos hem op het lijf geschreven; het is namelijk een ononderbroken aaneenschakeling van bochten en bulten. Hier zijn stuurmanskunst en gevoel voor het terrein belangrijker dan brute kracht.

De Vossebos-route werd tijdens de uitreiking van de MTB Trail Awards van 2022 uitgeroepen tot ‘Beste nieuwe route’. Geheel terecht, want het is echt een heerlijke rijdersroute. Als je van sturen houdt, dan moet je in het Vossebos zijn. Op de speciale outdoor-website van de Achterhoek wordt de route gekarakteriseerd als “pittig” en “technisch”, maar laat je daardoor vooral niet afschrikken, want ook ouders met kinderen kunnen deze ronde gewoon rijden. Alles valt of staat met de snelheid. Hoe sneller je gaat, hoe uitdagender de route wordt. Doe je het rustig aan, dan kan iedereen ‘m rondrollen. Knap gedaan!

Pitstop in Zelhem

Het Vossebosrondje maakt officieel deel uit van de vaste mountainbikeroute van Zelhem. Ik bespreek ‘m los omdat-ie zo’n geheel eigen karakter heeft. De rest van de Zelhemse route is namelijk wat meer old skool. Interpreteer dat niet als ‘saai’, want dat is de Zelhemse lus zeker niet. Maar wie uitsluitend over singletracks wil rijden kan wellicht wat teleurgesteld zijn. Wij zijn dat trouwens niet. Integendeel! Er zitten nog genoeg slingersecties in de route om de hartslag en het adrenalineniveau flink omhoog te jagen. En op de wat bredere en rechtere stukken kun je dan weer lekker recupereren. En een beetje ouwehoeren, want dat hoort er ook bij.

Halverwege de Zelhemse lus verlaten we de route en sturen we het dorp Zelhem in. Het is de hoogste tijd om wat te eten en te drinken. Op het centrale plein van Zelhem pakken we een tafeltje op het terras van Eeterij en Tapperij De Smoks, één van de twee officiële startlocaties van mtb-route Zelhem. Een fijne plek om wat te eten, zeker als het mooi weer is. Na de lunch rijden we weer noordwaarts. Om het af te leren pakken we de Vosseboslus nog een keer helemaal mee. En als we geen tijdgebrek hadden gehad, zouden we ook nog een derde keer rond gegaan zijn. Hoe beter je het parkoers leert kennen, hoe sneller je eroverheen kunt. En hoe groter de fun. Woeha!

Via de verbindingsroute – het Achterhoekse coulisselandschap blijft fraai – rollen we vervolgens naar de Ruurlose route, slingeren daar ook nog flink wat heen-en-weer en op-en-neer, waarna we vermoeid maar voldaan Ruurlo binnenrollen. Hier stikt het van de verleidelijke terrasjes, maar omdat we de sympathieke Willem onze klandizie gunnen, trappen we nog even door naar de camping, waar we drie lokaal gebouwen pintjes bestellen en proosten op een zeer geslaagde dag. Morgen nog zo eentje!