Trailhunting met de helikopter: Hans Rey’s ebike touring in Nieuw Zeeland

Tekst: Hans Rey // Foto's: Carmen Rey
Vertaling: Jeroen van den Brand

In november 2019 trof ik twee oude vrienden van het Zuidelijk Halfrond in Queenstown Nieuw Zeeland, waar Henry van Ash woont. Hij is één van de mensen die Bungy Jumping (mede) heeft uitgevonden en vercommercialiseerd tot een globale bezigheid én één van Nieuw Zeelands grootste toeristenattracties. Hij is ook een gepassioneerd mountainbiker, met een indrukwekkende verzameling mountainbikes die hij in de loop der jaren heeft verzameld. Onlangs startte hij het bedrijf ‘Heli Bike’, waarmee hij avontuurlijke bikers per helikopter een taxi-vlucht aanbiedt naar het afgelegen achterland van Nieuw Zeeland.

Mountain Bike Hall of Famer, Glen Jacobs vergezelde mijn vrouw Carmen en mijzelf tijdens dit bezoek. Glen is Australiër en één van de meest invloedrijke personen in de mountainbikewereld. Bij zijn bedrijf in trailontwerp en -aanleg, ‘World Trail’, werken inmiddels meer dan 60 mensen en ze hebben een flinke bijdrage geleverd in de totstandkoming van sommige van ’s werelds beste bikebestemmingen, zoals de Blue Derby in Tasmanië.

Alle drie waren we voorzien van e-mountainbikes. Niet zo zeer omdat we oud, lui en traag zijn, maar vanwege de ‘fun factor’. Het is gewoonweg een andere uitdaging. Een avontuur dat nieuwe mogelijkheden geeft voor langere ritten en het rijden over ruiger en veelal steiler terrein waar we met een gewone bike amper of geheel niet hadden kúnnen rijden.

En waarom dan óók nog een helikopter, hoor ik je vragen? Simpel gesteld omdat we de mogelijkheid kregen aangeboden om op die manier het behoorlijk afgelegen achterland eens te exploreren. En daar hadden we zelfs mét trapondersteuning nooit kúnnen komen zonder drop-off. Avonturen als deze zouden al snel meerdaagse overlevingstochten worden, waarbij we zelf tenten, slaapzakken, eten en een hoop ander materiaal mee moesten zeulen om simpelweg al die tijd te kunnen overleven. En hoewel we met dat soort uitstapjes zeker ervaring hebben, klonk het idee van een heli-dropoff en het terug naar de civilisatie fietsen voor de verandering ook wel aantrekkelijk (…)

De heli kon ons praktisch overal droppen. En met de e-mountainbikes konden we met plezier over rotspartijen, sneeuwvelden en stug, hoog alpine-gras rijden, waar we met een gewone mountainbike amper een meter fietsend hadden kunnen afleggen.

Zelfs mét elektrische ondersteuning zou het een flinke uitdaging blijven. Spaarzaam met de acculading omgaan was dan ook het devies. Zeker omdat de af te leggen route een grote onbekende was en we gemakkelijk konden verdwalen. Die kilometers terugrijden zijn niet alleen geestelijk een uitdaging; ze trekken ook snel je accu leeg.

Full suspension bikes zijn een must in dit lastige terrein. Brede banden eveneens. Die laten ook lagere spanningen toe waardoor de al grote banden een nóg groter contactoppervlak krijgen. En dat vertaalt zich naar méér tractie. Eén van de meest ondergewaardeerde gegevens bij e-mountainbikes is precies die bandenspanning. Een tiende bar meer of minder kan al een groot verschil maken, vooral bij dat achterwiel. Juist omdat je pedaalondersteuning hebt, is tractie behouden aan het achterwiel cruciaal. Ik kan bikers ook niet hard genoeg aanbevelen hier écht flink mee te experimenteren in verschillend terrein.

Queenstown is dé hotspot van Nieuw Zeeland voor sportieve avonturen. De stad, met ruim 42.000 inwoners, ligt aan de kust van het Wakatipu-meer gelegen op het Zuidereiland. Met de imposante Zuideralpen als decor, de prachtige, wilde natuur is het een magneet voor toeristen die extreme sporten beoefenen en dito extreme avonturen aan willen gaan. Er is een bikepark en je vindt er in de omgeving talloze biketrails van wereldklasse.

In totaal hebben we drie uitstappen gemaakt met de helikopter in de tijd dat we er waren. Het bijkomende voordeel van de helikoptervlucht is dat je de te rijden routen vooraf dus kunt ‘scouten’. We konden zo de beste trails zoeken die terug de vallei in liepen en zodoende doodlopende trails of gevaarlijke rivierdoorwadingen vermijden.

Toegegeven; het hebben van zulke ‘friends with benefits’ is een enorm voorrecht. Het is erg bijzonder om een helikopter tot je beschikking te hebben zónder echte tijdslimiet. “Kunnen we daar eens heen vliegen om te kijken naar een alternatieve optie?” Of “Kun je ons halfweg die ridge line opwachten met een lunch?”. “doen we nog even een korte omweg via de beroemde Milford Sound Fiord?”. Nee, dit is ook voor mij níet de norm en gewoon (...) decadent.

Deze manier van exploreren opent deuren naar mogelijkheden die ik niet eerder had. Mijn favoriete avontuur was de dag waarbij Henry’s hond Alfi ons vergezelde. Die vond het prachtig om met ons mee te rennen. Er waren weinig honden in de omgeving te vinden die vermoeider waren aan het einde van de dag…

Het rijden over eindeloze bergruggen met fantastisch uitzicht en amper tekenen van beschaving is iets bijzonders. Niettemin kwamen we een aantal keren in de ‘middle of nowhere’ oude mijnbouw-sites en spookstadjes tegen uit de tijd van de goud- en koperkoorts. Sommige van die oude mijn-trails maken fabuleuze bike trails zo’n 140 jaar later…!

Op een van de dagen hadden we een drop-off op de top van een hoge berg met ogenschijnlijk geen enkele trail in zicht. We moesten zelf onze lijnen zoeken door rotsvelden en grove grasweide, om via wat velden bedekt met sneeuw en haast eindeloze ruggen uiteindelijk bij een of andere oude weg of pad uit te komen.

Op de derde dag belde Henry de operators van het Coronet Ski resort, aangezien de lift nog niet geopend was voor het zomerseizoen. We kregen toestemming om naar de top te vliegen en de eerste sporen te maken op de net strak aangeharkte flowtrails. Ze zijn een lust voor het oog en kronkelen langs de berg naar beneden met de ene kombocht en jump na de andere.

Ja, deze trip naar Nieuw Zeeland was beslist een van de meest extravagante uitstapjes die ik ooit maakte. En daarbij een buitengewone manier om de banden met oude vrienden weer eens aan te halen…